Traductions de „schleigen“ dans le dictionnaire allemand » polonais

I . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] VERBE trans

1. schleifen (ziehen):

jdn/etw zur Tür schleifen

ciągnąć [perf po‑] kogoś/coś do drzwi

den schweren Koffer über den Bahnsteig schleifen

wlec ciężką walizkę po peronie fam

2. schleifen fig (zum Mitkommen überreden):

sie hat ihre kleine Schwester mit in die Disko geschleift

zaciągnęła [lub zawlokła] swoją młodszą siostrę do dyskoteki fam

jdn ins Kino schleifen fig

zaciągnąć kogoś do kina fam

3. schleifen (niederreißen):

schleifen

burzyć [perf z‑]

II . schle̱i̱fen¹ <schleift, schleifte, geschleift> [ˈʃlaɪfən] VERBE intr

1. schleifen +haben o sein (reiben):

[an etw dat] schleifen (Fahrradkette, Blech)

trzeć [o coś]

die Kupplung schleifen lassen

trzeć sprzęgło

die Kette schleift am Schutzblech

łańcuch m obciera błotnik

2. schleifen +haben o sein (gleiten):

[auf dem Boden] schleifen (Kleid)

ciągnąć się [po ziemi]

die Schleppe schleift über den Fußboden

tren m ciągnie się po ziemi

etw schleifen lassen fam

odpuścić sobie coś fam

du kannst deine Arbeit nicht länger schleifen lassen

nie możesz dłużej zaniedbywać swojej pracy

schle̱i̱men VERBE intr

1. schleimen (Schleim absondern):

schleimen

wydzielać [perf wydzielić] śluz [lub flegmę]

2. schleimen péj:

schleimen

kadzić [perf pod‑] komuś fig fam

bei jdm schleimen

schlebiać komuś

bei jdm schleimen

podlizywać [perf podlizać] się fam

schwe̱i̱gen <schweigt, schwieg, geschwiegen> [ˈʃvaɪgən] VERBE intr

schweigen (Person):

schweigen

milczeć

schweig!

milcz!

sie schwieg zu diesen Vorwürfen

[ona] nie zareagowała [lub odpowiedziała] na te zarzuty

dazu/darüber schwieg er

o tym/na ten temat on milczał [lub nic nie mówił]

kannst du schweigen?

czy możesz zamilknąć?

wir schwiegen aus Höflichkeit

nic nie mówiliśmy z grzeczności

als die Waffen schwiegen fig sout

kiedy ucichły strzały mpl

Idiomes/Tournures:

ich schweige wie ein Grab

będę milczeć jak grób m fig

ganz zu schweigen von ...

nie mówiąc już o...

I . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] VERBE intr +sein

1. schleichen (sich heimlich bewegen):

schleichen

skradać się

ums Haus schleichen

skradać się wkoło domu

2. schleichen (langsam fahren/gehen):

schleichen

wlec [perf do‑] się a. fam

die Zeit schleicht fig

czas m się wlecze fam

II . schle̱i̱chen <schleicht, schlich, geschlichen> [ˈʃlaɪçən] VERBE pron

sich aus dem Haus schleichen

wymykać [perf wymknąć] się z domu

heimlich schlich er sich in die Küche

potajemnie zakradł się do kuchni

schleich dich! allmd Sud, A

spływaj! fam

schleich dich! allmd Sud, A

spadaj! fam

sich aus der Verantwortung schleichen fig

wykręcić się od odpowiedzialności fam

Schwe̱i̱gen <‑s, sans pl > SUBST nt

Schweigen

milczenie nt

das Schweigen brechen

przerywać [perf przerwać] milczenie

jdn zum Schweigen bringen (jdn einschüchtern)

zamknąć komuś usta fig

jdn zum Schweigen bringen (jdn töten)

zabić kogoś

Idiomes/Tournures:

es herrscht Schweigen im Walde fam

cicho [lub cisza f ] jak makiem zasiał

es herrscht Schweigen im Walde fam

zapanowała cisza

sich in Schweigen hüllen

kompletnie się nie odzywać

schle̱i̱chend ADJ attr

schleichend Krankheit

zbliżający się

schleichend Inflation

pełzający fig

schleichend Gift

wolno działający

Schle̱i̱er <‑s, ‑> [ˈʃlaɪɐ] SUBST m

1. Schleier (für Gesicht, Kopf):

Schleier

welon m

alles wie durch einen Schleier sehen

widzieć wszystko jak przez mgłę

den Schleier von etw lüften sout

uchylać [perf uchylić] rąbka tajemnicy

den Schleier des Vergessens über etw breiten sout

puszczać [perf puścić] coś w niepamięć

2. Schleier PHOTO:

Schleier

zadymienie nt

3. Schleier (Dunst):

Schleier

welon m mgły sout

Schle̱i̱fe <‑, ‑n> [ˈʃlaɪfə] SUBST f

1. Schleife:

Schleife (Knoten)

kokard[k]a f

Schleife (am Kranz)

szarfa f

2. Schleife (Kurve):

Schleife

pętla f

3. Schleife → Schlitterbahn

Voir aussi : Schlitterbahn

Schlịtterbahn <‑, ‑en> SUBST f REG

Schlitterbahn

ślizgawka f

Schle̱i̱fer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f)

1. Schleifer (Facharbeiter):

Schleifer(in)

szlifierz m

2. Schleifer sl MILIT (Ausbilder):

Schleifer(in)

instruktor m

3. Schleifer (Tanz):

Schleifer(in)

schleifer m (odmiana walca)

Schle̱i̱mer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃlaɪmɐ] SUBST m(f) péj

Schleimer → Schleicher(in)

schle̱i̱mig [ˈʃlaɪmɪç] ADJ

1. schleimig MÉD:

schleimig Absonderung

śluzowaty

2. schleimig (glitschig):

schleimig Schnecke

śliski

3. schleimig péj (unterwürfig):

schleimig

uniżony

schleimig

lizusowski péj fam