Traductions de „tereny“ dans le dictionnaire français » polonais

(Aller à polonais » français)

terne [tɛʀn] ADJ

1. terne (sans éclat):

terne

matowy

terne cheveux t.

bez połysku

terne œil, regard

mętny

terne couleur

zgaszony

terne couleur

przyćmiony

2. terne (fade):

terne

nijaki

terne

bez wyrazu

terne conversation

monotonny

I . terrien(ne) [teʀjɛ̃, jɛn] ADJ

terrien propriétaire:

terrien(ne)

ziemski

II . terrien(ne) [teʀjɛ̃, jɛn] SUBST m(f)

terrien(ne)

mieszkaniec, -nka m, f Ziemi

terreux (-euse) [teʀø, -øz] ADJ

terreux chaussures, salade:

terreux (-euse)

zabrudzony ziemią

terreur [teʀœʀ] SUBST f

1. terreur (peur violente):

terreur

przerażenie nt

2. terreur (terrorisme):

terreur

terror m

la Terreur

Rewolucja f Francuska

terre [tɛʀ] SUBST f

1. terre sans pl (planète):

la Terre

Ziemia f

2. terre sans pl t. GÉO:

terre

ziemia f

3. terre (sol):

terre

grunt m

par terre (avec mouvement)

na ziemię

par terre (sans mouvement)

na ziemi

4. terre AGR:

terre

rola f

cultiver la terre

uprawiać rolę/ziemię

5. terre gén plur (propriété):

terre

ziemia f

terre

posiadłość f ziemska

6. terre (continent, contrée, pays):

terre

ziemia f

terre ferme

ląd m

7. terre sans pl (argile):

terre

glina f

terre cuite

terakota f

Idiomes/Tournures:

revenir sur terre fam

wrócić na ziemię

être par terre (projet, plan)

lec

être par terre (entreprise)

upaść

terrer [teʀe] VERBE pron

1. terrer:

terrer (se cacher: animal)

zakopywać się

terrer (soldat)

okopywać się

2. terrer (vivre reclus):

terrer

zaszywać się (w odludnym miejscu)

terme¹ [tɛʀm] SUBST m

1. terme:

terme (fin)

koniec m

terme (fin)

zakończenie nt

terme (d'un voyage)

kres m

2. terme (date limite):

terme

termin m

à court/moyen/long terme

krótko-/średnio-/długoterminowy

3. terme (date de l'accouchement):

terme

termin m porodu

enfant né avant terme

wcześniak m

4. terme (échéance):

terme

termin m płatności czynszu

ternir [tɛʀniʀ] VERBE trans

1. ternir couleur:

ternir

pozbawiać intensywności

2. ternir honneur:

ternir

zhańbić

tertio [tɛʀsjo] ADV

tertio

po trzecie

ter [tɛʀ] ADV

habiter au 12 ter

mieszkać pod numerem 12B

tenu(e) [t(ə)ny] VERBE

tenu part passé de tenir:

Voir aussi : tenir

I . tenir [t(ə)niʀ] VERBE trans

1. tenir (avoir à la main):

tenir

trzymać

2. tenir article, magasin, maison:

tenir

prowadzić

3. tenir rôle:

tenir

pełnić

4. tenir (avoir reçu):

tenir de qn information

uzyskiwać od kogoś

5. tenir largeur, place:

tenir

zajmować

6. tenir (être contraint):

être tenu à qc/de faire qc

być zobowiązanym do czegoś

Idiomes/Tournures:

tenir lieu de qc

zastępować coś

II . tenir [t(ə)niʀ] VERBE intr

1. tenir (être attaché):

tenir à qn

być do kogoś przywiązanym

2. tenir (vouloir absolument):

tenir à faire qc

zależeć na zrobieniu czegoś

tenir à ce que +subj

zależeć na tym, aby...

3. tenir (être fixé):

tenir

trzymać się

4. tenir:

tenir (être cohérent: raisonnement, théorie)

być spójnym

tenir (argument)

być sensownym

5. tenir (être contenu dans):

tenir dans une voiture

mieścić się w samochodzie

6. tenir (se résumer):

tenir en un mot

wyrazić jednym słowem

7. tenir (durer):

tenir

utrzymywać się

8. tenir (ressembler à):

tenir de qn/qc

być podobnym do kogoś/czegoś

Idiomes/Tournures:

tenir bon

nie ustępować

tiens/tenez!

bierz/bierzcie!

tiens/tenez!

masz/macie!

tiens, c'est curieux!

hm, to ciekawe!

tiens! il pleut

och! pada!

III . tenir [t(ə)niʀ] VERBE pron

1. tenir (se prendre):

se tenir par la main

trzymać się za rękę

2. tenir (s'accrocher):

se tenir à qc

trzymać się czegoś

3. tenir (rester, demeurer):

se tenir debout/assis/couché

stać/siedzieć/leżeć

4. tenir (se comporter):

se tenir

sprawować się

se tenir

zachowywać się

5. tenir (avoir lieu):

se tenir (réunion, conférence)

odbywać się

se tenir (réunion, conférence)

mieć miejsce

6. tenir (être cohérent):

se tenir (événements, faits)

być niewykluczonym

7. tenir (se limiter à):

s'en tenir à qc

poprzestawać na czymś

s'en tenir à qc

ograniczać się do czegoś

8. tenir (respecter):

se tenir à qc

trzymać się czegoś

se tenir à qc

przestrzegać czegoś

IV . tenir [t(ə)niʀ] VERBE intr impers

ça tient à qn/qc

to zależy od kogoś/czegoś

tenant(e) [tənɑ̃, ɑ̃t] SUBST m(f) SPORT

la tenante du titre

zdobywczyni f tytułu

terrine SUBST

Entrée d'utilisateur

terrine f CULIN

pasztet m