Traductions de „ketteln“ dans le dictionnaire allemand » polonais

kẹtten [ˈkɛtən] VERBE trans

1. ketten (befestigen):

einen Hund an einen Pflock ketten

wiązać [perf u‑] psa do kołka

2. ketten (binden):

jdn an sich acc ketten

przywiązywać [perf przywiązać] kogoś do siebie

das Schicksal hat sie aneinander gekettet

los m ich złączył [lub połączył]

durch einen Vertrag aneinander gekettet

związani umową

bẹtteln VERBE intr

betteln

żebrać

bei jdm um etw betteln

żebrać u kogoś o coś

ke̱geln [ˈkeːgəln] VERBE intr

kegeln

grać [perf za‑] w kręgle

das Kegeln

gra f w kręgle

das Kegeln

kręgle plur

I . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] VERBE trans

jdn/etw rütteln

potrząsać [perf potrząsnąć] kimś/czymś

jdn am Arm rütteln

szarpać [perf szarpnąć] kogoś za ramię

jdn aus dem Schlaf rütteln

zbudzić kogoś szarpnięciem ze snu

II . rụ̈tteln [ˈrʏtəln] VERBE intr

1. rütteln (heftig bewegen):

an der Tür rütteln

szarpać [perf szarpnąć] za klamkę

2. rütteln fig (infrage stellen):

an etw dat rütteln

podawać [perf podać] coś w wątpliwość

daran ist nicht [o. gibt es nichts] zu rütteln

nic się tu nie da zmienić

Kụtteln [ˈkʊtəln] SUBST f plur CULIN

Kutteln

fla[cz]ki plur

sạtteln VERBE trans

satteln Pferd:

satteln

siodłać [perf o‑]

I . beu̱teln VERBE trans A, allmd Sud (schütteln)

beuteln

potrząsać [perf potrząsnąć]

die Ereignisse haben mich ganz schön gebeutelt fig

te wydarzenia ntpl bardzo mną wstrząsnęły

vom Leben gebeutelt, zog er sich immer mehr zurück fig

ciężko doświadczony przez życie, coraz bardziej izolował się od świata

II . beu̱teln VERBE intr

beuteln (sich bauschen) (Hose)

marszczyć się

III . beu̱teln VERBE impers A, allmd Sud

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Sturz)

całkiem nieźle się poobijał przy tym upadku fam

ihn hat’s ganz schön gebeutelt (Krankheit)

choroba f dała mu się nieźle we znaki

de̱u̱teln [ˈdɔɪtəln] VERBE intr

deuteln

rozważać

deuteln

mędrkować fam

daran gibt es nichts zu deuteln

nie ma co nad tym debatować

nẹsteln VERBE intr

an etw dat nesteln

grzebać [lub majstrować] przy czymś fam

Kẹtte <‑, ‑n> [ˈkɛtə] SUBST f

1. Kette (Halskette):

Kette

łańcuszek m

eine Kette um den Hals tragen

nosić łańcuszek na szyi

2. Kette (Eisenkette):

Kette

łańcuch m

Fahrradkette

łańcuch rowerowy

einen Hund an die Kette legen

wiązać [perf u‑] psa na łańcuchu

3. Kette fig:

Kette (Reihe: von Erfolgen)

pasmo nt

Kette (Reihe: von Erfolgen)

seria f

Kette (von Beweisen)

szereg m

eine Kette von Ereignissen

szereg zdarzeń

Menschenkette

łańcuch ludzki

4. Kette (Gesamtheit):

Kette

sieć f

Hotelkette/Ladenkette

sieć hoteli/sklepów

5. Kette (Bergkette):

Kette

łańcuch m

Kette

pasmo nt

6. Kette fig (Fessel):

Kette

kajdany plur

Kette

okowy plur

jdn in Ketten legen

zakuwać [perf zakuć] kogoś w kajdany

seine Ketten sprengen sout

zrywać [perf zerwać] więzy [lub kajdany]

7. Kette (Schar von Vögeln):

Kette

klucz m

8. Kette (in der Textilindustrie):

Kette

osnowa f

ti̱teln VERBE trans

titeln Aufsatz, Buch:

titeln

tytułować [perf za‑]

Rö̱teln [ˈrøːtəln] SUBST plur MÉD

Röteln

różyczka f

I . bạsteln [ˈbastəln] VERBE intr

[an etw dat]basteln

majsterkować [lub fam: majstrować] [przy czymś]

er bastelt an seinem Auto

on majstruje przy swoim samochodzie fam

II . bạsteln [ˈbastəln] VERBE trans

[jdm] etw basteln

zmajstrować [komuś] coś fam

[jdm] etw basteln

wykonywać [perf wykonać]

ich habe mir ein Modellflugzeug gebastelt

zmajstrowałem sobie model samolotu fam

Bạsteln <‑s, sans pl > [ˈbastəln] SUBST nt

Basteln

majsterkowanie nt

das Basteln von Modellschiffen ist sein Hobby

sklejanie nt modeli statków to jego hobby

hạnteln [ˈhantəln] VERBE intr SPORT

hanteln

ćwiczyć sztangą

hü̱steln [ˈhyːstəln] VERBE intr

hüsteln

chrząkać [perf chrząknąć]

das [leise] Hüsteln

[ciche] chrząknięcie nt

tụ̈fteln [ˈtʏftəln] VERBE intr fam

an etw dat tüfteln

kombinować [perf po‑] przy czymś fam

tụrteln [ˈtʊrtəln] VERBE intr

1. turteln hum:

turteln (liebkosen) (Menschen)

czulić się

turteln (liebkosen) (Menschen)

gruchać fig hum

2. turteln alt:

turteln (gurren) (Taube)

gruchać [perf za‑]

I . e̱keln VERBE trans

ekeln

brzydzić

ekeln

obrzydzać [perf obrzydzić]

II . e̱keln VERBE pron

sich [vor jdm/etw] ekeln

czuć wstręt [do kogoś/czegoś]

sich [vor jdm/etw] ekeln

brzydzić się [kogoś/czegoś]

ich ekele mich vor Ratten

brzydzę się szczurów

III . e̱keln VERBE impers

mich ekelt es [vor jdm/etw]

brzydzę się [kimś/czymś]

es ekelt mich davor

brzydzi mnie to

ko̱keln [ˈkoːkəln] VERBE intr REG

kokeln

nieostrożnie obchodzić się z [lub bawić się] ogniem

die Kinder kokelten mit Streichhölzern und trockenem Holz

dzieci ntpl bawiły się zapałkami i suchym drewnem