Traductions de „ELEC“ dans le dictionnaire polonais » allemand

elew <gén ‑a, plur ‑owie [lub ‑i]> [elef] SUBST m

1. elew MILIT (uczeń szkoły wojskowej):

elew

Kadett m

elew

Zögling m

elewowie ze szkoły podchorążych

Kadetten mpl der Offizieranwärterschule

2. elew przest (wychowanek):

elew

Eleve(Elevin) m (f) przest

elew słynnego malarza

der Eleve eines bekannten Malers przest

lec <legnie> [lets] VERBE intr perf sout

1. lec (położyć się):

lec

sich acc [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < perf po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec fig (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt f versank in Schutt und Asche

ulec [ulets]

ulec perf od ulegać

Voir aussi : ulegać

ulegać <‑ga; perf ulec> [ulegatɕ] VERBE intr

1. ulegać (przegrać walkę):

ulec komuś

jdm unterliegen

ulec komuś

gegen jdn verlieren

2. ulegać (podporządkowywać się):

ulegać komuś/czemuś

sich acc jdm/etw unterordnen

ulegać czyimś namowom

sich acc von jdm überreden lassen

ulegać prośbom

den Bitten nachgeben

3. ulegać (doznawać jakiegoś stanu):

ulegać nastrojom

Gefühlsschwankungen unterliegen

ulegać halucynacjom

Halluzinationen haben

ulegać czyjemuś urokowi

jds Zauber erliegen

ulegać pokusie zrobienia czegoś

der Versuchung erliegen, etw zu tun

4. ulegać (podlegać działaniu):

ulegać przemianom

Veränderungen unterliegen

ulegać przemianom

sich acc verändern

ulec wypadkowi

verunglücken

ulec wypadkowi

einen Unfall erleiden

ulec zakażeniu

sich acc anstecken

ulec zepsuciu

verderben

ulec zniszczeniu

zerstört werden

ulegać obcym wpływom

fremden Einflüssen unterliegen

nie ulega wątpliwości, że...

es ist unzweifelhaft [o. steht außer Zweifel] , dass ...

5. ulegać sout (oddawać się):

ulegać komuś

sich acc jdm hingeben

I . wlec <wlecze> [vlets] VERBE trans

1. wlec (przesuwać):

wlec

schleppen

ledwie wlec za sobą nogi

sich acc nur mit Mühe vorwärts schleppen [können]

2. wlec (ciągnąć za sobą):

wlec

hinter sich dat herziehen [o. herschleifen]

3. wlec (zabierać niepotrzebnie):

wlec

mit sich herumschleppen

II . wlec <wlecze> [vlets] VERBE pron

1. wlec (ciągnąć się):

wlec się po ziemi (suknia)

auf dem Boden schleifen

2. wlec:

wlec (poruszać się powoli) (człowiek)

sich acc [hin]schleppen

wlec (pojazd)

sich acc schleppen

jakaś sprawa wlecze się jak smród po gaciach vulg

eine Sache zieht sich acc ins Unendliche

3. wlec fam:

wlec (mijać powoli) (czas)

sich acc hinschleppen [o. lange hinziehen]

4. wlec fig:

wlec (snuć się) (dym)

ziehen

wlec (snuć się) (dym)

kriechen

elf <gén ‑a, plur ‑y> [elf] SUBST m

elf

Elf m

elf

Elfe f

elf

Elbe m

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli perf ze‑> [mletɕ] VERBE trans

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] VERBE intr

mleć ozorem [lub językiem] fam

plappern fam

pleć <pieli; perf wy‑ [lub po‑]> [pletɕ] VERBE trans, intr

pleć grządkę, warzywa:

pleć

jäten

pleć

von Unkraut befreien

pleć chwasty

Unkraut jäten [o. auszupfen]

ciec [tɕets]

ciec → cieknąć

Voir aussi : cieknąć

cieknąć <‑nie; imparf ‑nij> [tɕeknoɲtɕ] VERBE intr

1. cieknąć < perf po‑> (spływać powoli):

cieknąć

fließen

cieknąć

rinnen

łzy ciekną komuś po policzkach

die Tränen fpl laufen jdm über die Wangen

komuś cieknie ślinka

jdm läuft das Wasser nt im Mund[e] zusammen

2. cieknąć:

cieknąć (przeciekać)

lecken

cieknąć (przeciekać)

leck sein

cieknąć (kran)

tropfen

dach cieknie

es tropft durch das Dach

[woda] cieknie z kaloryfera

das Wasser nt tropft aus der Heizung

[woda] cieknie z kaloryfera

die Heizung f hat ein Leck [o. leckt]

biec <biegnie; imparf biegnij; pret biegł> [bjets] VERBE intr

1. biec (przemieszczać się na nogach):

biec

laufen

biec

rennen

biec co tchu [lub sił w nogach]

laufen, was das Zeug nt hält

biec galopem

im Galopp laufen

biec galopem

galoppieren

biec kłusem

im Trab laufen

biec kłusem

traben

biec jak na skrzydłach

wie beflügelt laufen

biec z górki na pazurki

bergab [sehr schnell] rennen

2. biec (śpieszyć się):

biec

[sich acc ] [be]eilen

biegnę na zajęcia

ich muss schnell zum Unterricht

biec na pomoc

zu Hilfe eilen

3. biec (przesuwać się):

biec

vorbeiziehen

chmury biegną po niebie

Wolken fpl ziehen über den Himmel

łzy biegną jej po policzkach

Tränen fpl kullern ihr die Wangen herunter

biec wzrokiem za kimś/czymś

jdn/etw mit den Augen verfolgen

4. biec:

biec (mijać) (czas)

vergehen

biec (mijać) (czas)

verstreichen

coś biegnie swoim torem

etw geht seinen Gang

5. biec (prowadzić):

biec

führen

ta droga biegnie aż do wioski

dieser Weg m führt bis zum Dorf

I . piec² <piecze> [pjets] VERBE trans

1. piec < perf u‑> (poddawać działaniu temperatury):

piec chleb, ciasto

backen

piec mięso

braten

2. piec slmt imperf (sprawiać ból):

oczy mnie pieką

mir brennen die Augen ntpl

twarz mnie piecze

mein Gesicht nt glüht

ta rana piecze mnie żywym ogniem sout

diese Wunde f brennt wie Feuer

II . piec² <piecze> [pjets] VERBE intr <perf po‑>

piec (parzyć) (słońce)

brennen

piec (parzyć) (słońce)

sengen

III . piec² <piecze> [pjets] VERBE pron

1. piec < perf u‑> <[lub po‑]>:

piec (chleb, ciasto)

backen

piec (mięso)

braten

2. piec < perf po‑> (odczuwać gorąco):

piec się na słońcu (człowiek)

sich acc in [o. von] der Sonne braten lassen fam

I . siec <‑cze; imparf ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] VERBE trans

1. siec:

siec (ciąć: nożem)

stechen

siec (ciąć: nożem)

stoßen

siec (szablą)

hauen

2. siec (smagać: batem, rózgą):

siec

schlagen

II . siec <‑cze; imparf ‑ecz; pret ‑kł> [ɕets] VERBE impers (zacinać)

siecze deszcz

der Regen m peitscht

rzec <rzeknie; imparf ‑knij> [ʒets] VERBE intr perf sout

można by rzec...

man könnte sagen ...

Idiomes/Tournures:

słowo się rzekło, kobyłka u płota prov

versprochen ist versprochen

słowo się rzekło, kobyłka u płota prov

ein Mann m , ein Wort nt

spec <gén ‑a, plur ‑e> [spets] SUBST m fam

spec

Kanone f fam

spec od czegoś [lub w czymś]

Kanone in etw dat fam

wiec <gén ‑u, plur ‑e> [vjets] SUBST m sout

wiec

Kundgebung f

przemawiać na wiecu

auf einer Kundgebung eine Ansprache halten