Traductions de „directe“ dans le dictionnaire anglais » polonais

I . direct [dɪˈrekt, daɪ-] ADJ

1. direct (not indirect):

direct

bezpośredni

to follow a direct route

iść [perf pójść] najkrótszą drogą

2. direct (immediate):

direct

natychmiastowy

3. direct (in unbroken line):

to be a direct descendant of sb

pochodzić w linii prostej od kogoś

4. direct (clear):

direct answer

jasny

5. direct (exact):

direct

dokładny

in direct proportion to sth

wprost proporcjonalnie do czegoś

II . direct [dɪˈrekt, daɪ-] ADV

direct

bezpośrednio

to contact sb direct

kontaktować [perf s-] się z kimś osobiście

III . direct [dɪˈrekt, daɪ-] VERBE trans

1. direct (aim, address):

direct

kierować [perf s-]

2. direct (focus):

to direct one's attention/efforts to sth

skupiać [perf skupić] uwagę/wysiłki na czymś

3. direct (oversee):

to direct sth

kierować [perf po-] czymś

to direct a film/play

reżyserować [perf wy-] film/sztukę

4. direct (order):

to direct sb to do sth

polecać [perf polecić] komuś coś zrobić

5. direct (tell the way):

to direct sb somewhere

wskazywać [perf wskazać] komuś drogę dokądś

IV . direct [dɪˈrekt, daɪ-] VERBE intr

direct

reżyserować [perf wy-]

directive [dɪˈrektɪv, daɪ-] SUBST form

directive

dyrektywa f

directive

zarządzenie nt

I . directly [dɪˈrektli, daɪ-] ADV

1. directly (not indirectly):

directly

bezpośrednio

2. directly (exactly):

directly

dokładnie

directly look

prosto

3. directly GB (immediately):

directly

natychmiast

directly after sth

bezpośrednio po czymś

4. directly GB (soon):

directly

wkrótce

II . directly [dɪˈrektli, daɪ-] CONJ

directly

jak tylko

director [dɪˈrektəʳ, daɪ-, Am -ɚ] SUBST

1. director (film maker):

director

reżyser m

2. director (member of board):

director

członek m zarządu

board of directors

zarząd m

3. director (manager):

director

dyrektor(ka) m (f)

director

kierownik(-iczka) m (f)

director of Human Resources

kierownik działu kadr

4. director JUR:

Director of Public Prosecution

naczelny prokurator m

direction [dɪˈrekʃən, daɪ-] SUBST

1. direction (general line):

direction

kierunek m

sense of direction

zmysł m orientacji

2. direction sans pl (control):

direction

kierownictwo nt

direction of film, play

reżyseria f

3. direction (aim):

direction

cel m

4. direction:

directions plur (instruction)

wskazówki fpl

to ask for directions

pytać o drogę

to follow directions

postępować zgodnie z instrukcją

directions on the back

instrukcja f na odwrocie

Idiomes/Tournures:

directions plur JUR

pouczenie nt sędziów przysięgłych (przez przewodniczącego sądu)

directory [dɪˈrektəri, daɪ-] SUBST

1. directory (book):

telephone directory

książka f telefoniczna

business directory

spis m firm

2. directory INFOR:

directory

katalog m

directorate [dɪˈrektərət, daɪ-, Am -t̬ɚət] SUBST

1. directorate ÉCON:

directorate

zarząd m

2. directorate ADMIN:

directorate

wydział m

direct hit SUBST

direct hit

trafienie nt

direct debit SUBST ÉCON

direct debit

polecenie nt zapłaty

I . dirty [ˈdɜ:ti, Am ˈdɜ:r-] ADJ

1. dirty (not clean):

dirty

brudny

2. dirty (immoral):

dirty

nieprzyzwoity

dirty

sprośny

he has a dirty mind

jest zbereźnikiem

3. dirty (unpleasant):

dirty

paskudny

dirty lie, liar

obrzydliwy

dirty work

czarna robota f

4. dirty (dishonest):

dirty

nieuczciwy

dirty business

brudne interesy mpl

5. dirty (not pure):

dirty

brudny

Idiomes/Tournures:

to give sb a dirty look

spiorunować kogoś wzrokiem

II . dirty [ˈdɜ:ti, Am ˈdɜ:r-] ADV GB

to talk dirty

wyrażać się nieprzyzwoicie

III . dirty [ˈdɜ:ti, Am ˈdɜ:r-] VERBE trans

dirty

brudzić [perf po-]

to dirty one's hands

pobrudzić sobie ręce

IV . dirty [ˈdɜ:ti, Am ˈdɜ:r-] VERBE intr

dirty

brudzić się

V . dirty [ˈdɜ:ti, Am ˈdɜ:r-] SUBST sans pl GB

to do the dirty on sb

robić [perf z-] komuś świństwo

I . dictate [dɪkˈteɪt, Am ˈdɪk-] VERBE trans

1. dictate (say aloud):

dictate

dyktować [perf po-]

2. dictate (order):

dictate

nakazywać [perf nakazać]

dictate

rozkazywać [perf rozkazać]

as dictated by sb

zgodnie z wytycznymi kogoś

the law dictates that...

prawo wymaga, aby...

common sense dictates that...

zdrowy rozsądek nakazuje, aby...

3. dictate (impose):

dictate

dyktować [perf po-]

dictate

narzucać [perf narzucić]

II . dictate [dɪkˈteɪt, Am ˈdɪk-] VERBE intr

1. dictate (give orders):

to dictate to sb

nakazywać [perf nakazać] komuś

to dictate to sb

rozkazywać [perf rozkazać] komuś

2. dictate (say aloud):

dictate

dyktować [perf po-]

III . dictate [dɪkˈteɪt, Am ˈdɪk-] SUBST

dictate

nakaz m

dictate

rozkaz m

to follow the dictates of conscience

słuchać [perf po-] głosu sumienia

dirge SUBST

Entrée d'utilisateur

dirge

pieśń żałobna

dirge

lament