polonais » allemand

polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

podnieta: Substantif
podnieść
podniecić
podnajem: Substantif
podniecenie: Substantif
podnajemca: Substantif
podniebienie: Substantif
podniesienie: Substantif
podniebny: Adjectif/Adverbe
podniecać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
podniosły: Adjectif/Adverbe
podniośle: Adverbe
podnająć
podnóżek: Substantif

Résultats dont l'orthographe est similaire : podnieta , podnajem , podniecić , podnieść , podniecenie , podnajemca , podniesienie , podniebienie , podnóżek , podnająć , podniośle , podniosły , podniecać et podniebny

podnieta <gén ‑ty, plur ‑ty> [podɲeta] SUBST f

1. podnieta sout (zachęta):

podnieta

Ansporn m

podnieta

Anreiz m

coś stanowi podnietę do pracy/walki

etw ist ein Anreiz zur Arbeit/zum Kampf

2. podnieta BIOL (bodziec):

podnieta

Reiz m

podnieta

Stimulus m

próg podniety

Reizschwelle f

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść perf od podnosić

Voir aussi : podnosić

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE trans

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE pron

1. podnosić (wstawać):

podnosić

sich acc erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich acc heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

steigen

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

aufwirbeln

podnosić (płatki śniegu)

aufstieben

podnosić (mgła)

sich acc heben

5. podnosić fig:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

[an]steigen

6. podnosić fig (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić fig:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich acc erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen sout

8. podnosić fig:

podnosić (powstawać) (wiatr)

aufkommen

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich acc erheben

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić perf od podniecać

Voir aussi : podniecać

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE trans

1. podniecać sout (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren sout

2. podniecać BIOL (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE pron

1. podniecać sout:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich acc erregen

2. podniecać BIOL (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich acc an etw dat erregen [o. aufgeilen vulg ]

podnajem <gén ‑jmu, sans pl > [podnajem] SUBST m JUR

podnajem

Untervermietung f

podniecenie <gén ‑ia, sans pl > [podɲetseɲe] SUBST nt

1. podniecenie sout (ożywienie):

podniecenie

Aufregung f

podniecenie

Aufgeregtheit f

odczuwać podniecenie na myśl o spotkaniu

bei dem Gedanken an das Treffen Aufregung verspüren

radosne podniecenie

fröhliche Aufregung

stan lekkiego podniecenia

leichter Erregungszustand m

2. podniecenie BIOL (pobudzenie seksualne):

podniecenie

Erregung f

podniecenie

Erregtheit f

podnajemca <gén ‑cy, plur ‑cy> [podnajemtsa] SUBST m décl jak f w lp JUR

podnajemca

Untermieter(in) m (f)

podniebienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [podɲebjeɲe] SUBST nt

1. podniebienie ANAT:

podniebienie

Gaumen m

podniebienie miękkie/twarde

weicher/harter Gaumen

język komuś przysycha do podniebienia

jdm klebt die Zunge [vor Durst] am Gaumen

ktoś ma czarne podniebienie

jd hat eine böse Zunge

2. podniebienie fig (zmysł smaku):

rozkosze podniebienia

Gaumenfreuden fpl sout

podniesienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUBST nt

1. podniesienie sans pl (czynność):

podniesienie

Hochheben nt

2. podniesienie RÉLIG:

podniesienie

Elevation f

podniebny [podɲebnɨ] ADJ sout

podniebny

himmelhoch

podniebny lot

himmelhoher Flug m

podniebne sosny

himmelhohe Kiefern fpl

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE trans

1. podniecać sout (wzmagać):

podniecać ambicję

anstacheln

podniecać apetyt, wyobraźnię

anregen

podniecać nadzieję

nähren sout

2. podniecać BIOL (pobudzać seksualnie):

podniecać

erregen

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE pron

1. podniecać sout:

podniecać (ożywiać się, ekscytować się) (widownia)

sich acc erregen

2. podniecać BIOL (pobudzać się seksualnie):

podniecać

erregt werden

podniecać się czymś

sich acc an etw dat erregen [o. aufgeilen vulg ]

podniosły [podɲoswɨ] ADJ sout

podniosły styl

gehoben

podniosły nastrój

feierlich

podniosły chwila

würdevoll

podniośle [podɲoɕle] ADV

podniośle

feierlich

podniośle

gehoben

mówić podniośle

gehoben sprechen

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć perf od podnajmować

Voir aussi : podnajmować

podnajmować <‑muje; perf podnająć> [podnajmovatɕ] VERBE trans JUR

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

podnajmować

untervermieten

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnajmować

zur Untermiete wohnen

podnóżek <gén ‑żka, plur ‑żki> [podnuʒek] SUBST m

1. podnóżek (niski stołek):

podnóżek sout

Fußbank f

2. podnóżek fig (sługus):

podnóżek

Lakai m péj

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „podnijeti“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

podnieta <gén ‑ty, plur ‑ty> [podɲeta] SUBST f

1. podnieta sout (zachęta):

2. podnieta BIOL (bodziec):

podnieść [podɲeɕtɕ]

podnieść perf od podnosić

Voir aussi : podnosić

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE trans

1. podnosić (unosić):

2. podnosić (to, co upadło):

3. podnosić (pomagać wstać):

4. podnosić (przybliżać):

5. podnosić (powodować uniesienie):

6. podnosić (podwyższać):

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

8. podnosić (wszczynać):

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE pron

1. podnosić (wstawać):

2. podnosić:

3. podnosić:

4. podnosić:

5. podnosić fig:

6. podnosić fig (zmieniać stan):

7. podnosić fig:

8. podnosić fig:

podniecić [podɲetɕitɕ]

podniecić perf od podniecać

Voir aussi : podniecać

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE trans

1. podniecać sout (wzmagać):

2. podniecać BIOL (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE pron

1. podniecać sout:

2. podniecać BIOL (pobudzać się seksualnie):

podnajem <gén ‑jmu, sans pl > [podnajem] SUBST m JUR

podniecenie <gén ‑ia, sans pl > [podɲetseɲe] SUBST nt

1. podniecenie sout (ożywienie):

2. podniecenie BIOL (pobudzenie seksualne):

podnajemca <gén ‑cy, plur ‑cy> [podnajemtsa] SUBST m décl jak f w lp JUR

podniebienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [podɲebjeɲe] SUBST nt

1. podniebienie ANAT:

2. podniebienie fig (zmysł smaku):

podniesienie <gén ‑ia, plur ‑ia> [podɲeɕeɲe] SUBST nt

1. podniesienie sans pl (czynność):

2. podniesienie RÉLIG:

podniebny [podɲebnɨ] ADJ sout

I . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE trans

1. podniecać sout (wzmagać):

2. podniecać BIOL (pobudzać seksualnie):

II . podniecać <‑ca; perf podniecić> [podɲetsatɕ] VERBE pron

1. podniecać sout:

2. podniecać BIOL (pobudzać się seksualnie):

podniosły [podɲoswɨ] ADJ sout

podniośle [podɲoɕle] ADV

podnająć [podnajoɲtɕ]

podnająć perf od podnajmować

Voir aussi : podnajmować

podnajmować <‑muje; perf podnająć> [podnajmovatɕ] VERBE trans JUR

1. podnajmować (wynająć komuś jako podnajemcy):

2. podnajmować (wynająć od kogoś kto sam jest tylko najemcą):

podnóżek <gén ‑żka, plur ‑żki> [podnuʒek] SUBST m

1. podnóżek (niski stołek):

2. podnóżek fig (sługus):

Parcourir le dictionnaire

Liens vers des informations complémentaires

Réactions

Entraineur de vocabulaire

Synonyms

Mon historique de recherche