Traductions de „abschluss-spiel“ dans le dictionnaire allemand » polonais

ẠbschlussballNO <‑[e]s, ‑bälle> SUBST m

Abschlussball

bal m na zakończenie [czegoś]

ẠbschlussfreiheitNO SUBST f JUR

Abschlussfreiheit

wolność f zawierania umów

ẠbschlussNO² <‑es, sans pl > SUBST m

Abschluss a. JUR (eines Verfahrens)

zakończenie nt

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie nt

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie nt czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec m wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [perf doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [perf za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [perf przejść] do zakończenia

ẠbschlussortNO <‑[e]s, ‑e> SUBST m

Abschlussort JUR, WIRTSCH

miejsce nt zawarcia umowy

I . ạb|schleppen VERBE trans

1. abschleppen (wegziehen):

abschleppen

odciągać [perf odciągnąć]

abschleppen

odholowywać [perf odholować]

2. abschleppen fam (mitnehmen):

jdn abschleppen

zawlekać [perf zawlec] kogoś fam

II . ạb|schleppen VERBE pron fam

abschleppen

męczyć [perf na‑] się [nosząc ciężkie rzeczy] fam

sie schleppte sich mit schweren Kartons ab

namęczyła się nosząc te ciężkie kartony

ẠbschlussberichtNO <‑[e]s, ‑e> SUBST m

Abschlussbericht

sprawozdanie nt końcowe

ẠbschlussbilanzNO <‑, ‑en> SUBST f

Abschlussbilanz FIN, WIRTSCH

bilans m końcowy

Abschlussbilanz FIN, WIRTSCH

bilans m zamknięcia

ẠbschlussklasseNO <‑, ‑n> SUBST f

Abschlussklasse

ostatnia klasa f

sie besucht die Abschlussklasse am Gymnasium

[ona] chodzi do ostatniej klasy gimnazjum

ẠbschlussterminNO <‑s, ‑e> SUBST m WIRTSCH

Abschlusstermin

termin m końcowy [lub zakończenia]

ẠbschlussprüfungNO <‑, ‑en> SUBST f

Abschlussprüfung

egzamin m końcowy

ẠbschlussvertreterNO(in) SUBST m(f) WIRTSCH

Abschlussvertreter(in)

przedstawiciel m handlowy, wyposażony oprócz upoważnienia do prowadzenia rozmów handlowych także w upoważnienie [lub pełnomocnictwo] do zawierania umów w imieniu przedsiębiorstwa

ẠbschlusszeugnisNO <‑ses, ‑se> SUBST nt

Abschlusszeugnis

świadectwo nt ukończenia szkoły

I . ạb|schlagen VERBE trans irr

1. abschlagen (abhauen):

abschlagen Zweig

odrąbywać [perf odrąbać]

jdm den Kopf abschlagen

ucinać [perf uciąć] komuś głowę

2. abschlagen (fällen):

abschlagen Baum

ścinać [perf ściąć]

3. abschlagen (abtrennen):

abschlagen Henkel, Ecke

odtłukiwać [perf odtłuc]

4. abschlagen (ablehnen):

abschlagen Einladung

odrzucać [perf odrzucić]

jdm eine Bitte abschlagen

odmawiać [perf odmówić] czyjejś prośbie

5. abschlagen SPORT:

den Ball abschlagen

wykopywać [perf wykopać] piłkę

6. abschlagen MILIT:

abschlagen Angriff

odpierać [perf odeprzeć]

II . ạb|schlagen VERBE intr irr (Torwart)

abschlagen

wykopywać [perf wykopać] piłkę

ạbschlägig [ˈapʃlɛːgɪç] ADJ form ADMIN

abschlägig

odmowny

abschlägiger Bescheid

decyzja f odmowna

ein Gesuch abschlägig bescheiden

odrzucić podanie

er wurde abschlägig beschieden

otrzymał odmowną odpowiedź form

ihr Antrag wurde abschlägig beschieden

jej wniosek m został odrzucony

jdm eine abschlägige Antwort geben

dać komuś odmowną odpowiedź

I . ạb|schlachten VERBE trans

1. abschlachten (töten):

abschlachten Schwein

zarzynać [perf zarżnąć]

2. abschlachten (grausam töten):

abschlachten Menschen

wymordować

abschlachten Menschen

masakrować [perf z‑]

II . ạb|schlachten VERBE pron

sich [gegenseitig] abschlachten

mordować się [wzajemnie]

I . ạb|schlaffen VERBE intr +sein fam

abschlaffen

padać [perf paść] ze zmęczenia

abschlaffen

opadać [perf opaść] z sił

abgeschlafft sein

być wykończonym fam

II . ạb|schlaffen VERBE trans fam

abschlaffen

wykańczać [perf wykończyć ]fam

I . ạb|schleifen VERBE trans irr

1. abschleifen (entfernen):

abschleifen

zeszlifowywać [perf zeszlifować]

2. abschleifen (glätten, abfeilen):

abschleifen Oberfläche, Metall, Edelsteine

oszlifowywać [perf oszlifować]

abschleifen Parkett

szlifować

II . ạb|schleifen VERBE pron irr

1. abschleifen:

abschleifen (sich abnutzen) (Belag, Unebenheit)

ścierać [perf zetrzeć] się

2. abschleifen fig:

abschleifen

nabierać [perf nabrać] ogłady

abschleifen

wyrobić się

das schleift sich noch ab

to się jeszcze dotrze

Abschlussprofil SUBST

Entrée d'utilisateur

Abschlussprofil nt TEC

kątownik m

Abschlussarbeit SUBST

Entrée d'utilisateur

Abschlussarbeit f UNIV

praca końcowa f