Traductions de „mieser“ dans le dictionnaire polonais » allemand

mikser² (-rka) <gén ‑a, plur ‑erzy> [mikser] SUBST m (f) TV

mikser (-rka) (pracownik)

Mixer(in) m (f)

mikser (-rka) (pracownik)

Tonmischer(in) m (f)

mieszek <gén ‑szka, plur ‑szki> [mjeʃek] SUBST m

1. mieszek dim od miech

2. mieszek BOT:

mieszek

Balg m

3. mieszek PHOTO → miech

4. mieszek przest (mały woreczek):

mieszek

Säckchen nt

Voir aussi : miech

miech <gén ‑a, plur ‑y> [mjex] SUBST m

1. miech TEC:

miech

Blasebalg m

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech PHOTO:

miech

Balgen m

mielec <gén ‑lca, plur ‑lce> [mjelets] SUBST m

1. mielec BOT (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras nt

2. mielec ZOOL (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen m

mięsień <gén mięśnia, plur mięśnie> [mjej̃ɕeɲ] SUBST m ANAT

mięsień

Muskel m

I . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] VERBE trans

1. mieszać < perf wy‑> (rozrabiać):

mieszać

[ver]rühren

zmieszać kogoś z błotem

jdn mit Schmutz bewerfen fig

2. mieszać < perf z‑> <[lub wy‑]> <[lub po‑]> <[lub za‑]> (łączyć):

mieszać coś z czymś

etw mit etw [ver]mischen

wmieszać coś do czegoś

etw in etw acc [hin]einmischen

wmieszać coś do czegoś

etw mit etw untermischen

3. mieszać < perf w‑> (wplątywać):

wmieszać kogoś w coś

jdn in etw acc verwickeln [o. hineinziehen]

4. mieszać < perf po‑> (mylić):

mieszać dwa pojęcia

zwei Begriffe durcheinander bringen [o. verwechseln]

II . mieszać <‑sza> [mjeʃatɕ] VERBE pron

1. mieszać < perf z‑> <[lub wy‑]> (łączyć się):

mieszać się z czymś

sich acc mit etw vermischen

2. mieszać fig (przeplatać się):

coś miesza się z czymś

etw mischt sich mit etw fig

3. mieszać < perf w‑> (wtrącać się):

mieszać się do czegoś

sich acc in etw acc [hin]einmischen

wmieszać się w coś

sich acc in etw acc verstricken [o. verwickeln]

4. mieszać < perf w‑> (wziąć udział):

mieszać się do rozmowy

sich acc in ein Gespräch [ein]mischen

5. mieszać < perf w‑> (przyłączyć się):

wmieszać się w tłum

sich acc der Menschenmenge anschließen

wmieszać się w grono tańczących

sich acc unter die Tanzenden mischen

6. mieszać < perf po‑> (mylić się):

wszystko mu się pomieszało

ihm ist alles durcheinander geraten

wszystko mu się pomieszało

er hat alles durcheinander gebracht [o. verwechselt]

7. mieszać < perf z‑> (odczuwać zdenerwowanie):

mieszać

verwirrt [o. verstört] sein

mieszadełko <gén ‑ka, plur ‑ka> [mjeʃadewko] SUBST nt, mieszadło [mjeʃadwo] SUBST nt <gén ‑ła, plur ‑ła>, mieszak [mjeʃak] SUBST m <gén ‑a, plur ‑i> TEC

mieszadełko

Rührer m

mieszadełko

Rührwerk nt

mieszadełko laboratoryjne

Laborrührer m

miesiąc <gén ‑a, plur ‑e> [mjeɕonts] SUBST m

1. miesiąc (część roku):

miesiąc

Monat m

miesiąc kalendarzowy

Kalendermonat m

miodowy miesiąc

Flitterwochen plur

w tym miesiącu

in diesem Monat

za miesiąc

in einem Monat

za trzy miesiące

in drei Monaten

w przyszłym/ubiegłym miesiącu

im nächsten/letzten [o. vorigen] Monat

co miesiąc

jeden Monat

co trzy miesiące

alle drei Monate

miesiącami

monatelang

być w piątym miesiącu [ciąży]

im fünften Monat [schwanger]sein

popamiętać ruski miesiąc

sich acc an etw unangenehm erinnern

2. miesiąc przest, sout (księżyc):

miesiąc

Mond m

mieść <miecie; imparf mieć> [mjeɕtɕ] VERBE trans, intr (rzucać czymś drobnym)

mieść

fegen

mieść

blasen

mięso <gén ‑sa, plur ‑sa, gén plur mięs> [mjew̃so] SUBST nt

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch nt

mięso armatnie

Kanonenfutter nt péj fam

rzucać mięsem fam

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem fam

fluchen

rzucać mięsem fam

vom Leder ziehen

2. mięso MÉD:

dzikie mięso

Granulationsgewebe nt

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsak <gén ‑a, plur ‑i> [mjew̃sak] SUBST m MÉD

mięsak (nowotwór)

Sarkom nt

mięsko <gén ‑ka, plur ‑ka> [mjew̃sko] SUBST nt fam

mięsko dim od mięso

Voir aussi : mięso

mięso <gén ‑sa, plur ‑sa, gén plur mięs> [mjew̃so] SUBST nt

1. mięso (pokarm):

mięso

Fleisch nt

mięso armatnie

Kanonenfutter nt péj fam

rzucać mięsem fam

Flüche ausstoßen

rzucać mięsem fam

fluchen

rzucać mięsem fam

vom Leder ziehen

2. mięso MÉD:

dzikie mięso

Granulationsgewebe nt

dzikie mięso

wildes Fleisch [o. Gewebe]

mięsny [mjew̃snɨ] ADJ

mięsny

Fleisch-

sklep mięsny

Fleischerei f

sklep mięsny

Metzgerei f

idę do mięsnego fam

ich gehe zum Fleischer fam

I . mierny [mjernɨ] ADJ sout

mierny

mittelmäßig

II . mierny <gén ‑nego, plur ‑ne> [mjernɨ] SUBST m forme adj (ocena)

mierny

mangelhaft

dostać mierny z odpowiedzi

ein „mangelhaft” für die Antworten bekommen

mienie <gén ‑ia, sans pl > [mjeɲe] SUBST nt sout

mienie

Gut nt

mienie

Habe f

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome JUR

nicht bewegliches Gut

miech <gén ‑a, plur ‑y> [mjex] SUBST m

1. miech TEC:

miech

Blasebalg m

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech PHOTO:

miech

Balgen m

miecz <gén ‑a, plur ‑e> [mjetʃ] SUBST m

1. miecz (broń):

miecz

Schwert nt

miecz rycerski

Ritterschwert nt

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide fig

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert nt

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie prov

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken m

miecz

Kopfband nt

miecz

Wickelband nt

miecz

Bug m

3. miecz MAR:

miecz

Schwert nt

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

miedź <gén ‑edzi, sans pl > [mjetɕ] SUBST f CHIM

miedź

Kupfer nt

miedza <gén ‑dzy, plur ‑dze> [mjedza] SUBST f

miedza

Feldrain m

Idiomes/Tournures:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

Voir aussi : mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli perf ze‑> [mletɕ] VERBE trans

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] VERBE intr

mleć ozorem [lub językiem] fam

plappern fam

I . mienić <mieni; imparf mień> [mjeɲitɕ] VERBE trans (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; imparf mień> [mjeɲitɕ] VERBE pron

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich acc für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock m nimmt die Farben eines Regenbogens an