polonais » allemand

Traductions de „oparzeli“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

oparzelina: Substantif
oparzenie: Substantif
poparzenie: Substantif
odparzenie: Substantif
oskrzelik: Substantif
oparzyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
odstrzelić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
postrzelić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
opancerzenie: Substantif
parzenica: Substantif
ustrzelić: Verbe transitif
wstrzelać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
warzelnia: Substantif
warzelnik: Substantif
opartowski: Adjectif/Adverbe
pszczeli: Adjectif/Adverbe
poparzyć
opary: Substantif
oparcie: Substantif
strzelić

Résultats dont l'orthographe est similaire : oparzelina , oparzenie , odparzenie , poparzenie , oskrzelik , oparzyć , postrzelić , odstrzelić , opancerzenie , warzelnik , warzelnia , wstrzelić , ustrzelić , parzenica , zastrzelić , wystrzelić , zestrzelić , warzelny , strzelić , oparcie , opary , poparzyć , pszczeli et opartowski

oparzelina <gén ‑ny, plur ‑ny> [opaʒelina] SUBST f

1. oparzelina sout (oparzenie):

miał całą rękę w oparzelinach

sein Arm m war mit Brandwunden übersät

miał całą rękę w oparzelinach

er hatte Brandwunden [o. Verbrennungen] am ganzen Arm

2. oparzelina (zgorzelina):

oparzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [opaʒeɲe] SUBST nt MÉD

oparzenia pierwszego/drugiego/trzeciego stopnia

Verbrennungen ersten/zweiten/dritten Grades

poparzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [popaʒeɲe] SUBST nt

doznać poparzeń

Verbrennungen erleiden

poparzenie pierwszego stopnia

Verbrennungen ersten Grades

odparzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [otpaʒeɲe] SUBST nt MÉD

wundgeriebene Stelle f

oskrzelik <gén ‑a, plur ‑i> [oskʃelik] SUBST m gén. au pl ANAT

I . oparzyć <‑rzy> [opaʒɨtɕ] VERBE trans perf

1. oparzyć (czymś gorącym):

wybiec jak oparzony

wie von der Tarantel gestochen hinausrennen

2. oparzyć (żrącym środkiem chemicznym):

3. oparzyć (oblać wrzątkiem):

oparzyć drób

oparzyć migdały, pomidory

oparzyć migdały, pomidory

II . oparzyć <‑rzy> [opaʒɨtɕ] VERBE pron perf

oparzyć się w palec (oblać palec wrzątkiem)

sich dat den Finger verbrühen

oparzyć się w palec (zranić się gorącym przedmiotem)

sich dat den Finger verbrennen

I . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE trans

1. odstrzelić (oderwać strzałem):

odstrzelić

odstrzelić

przypadkiem odstrzelił kawałek tynku

er schoss aus Versehen ein Stück Verputz weg

2. odstrzelić:

odstrzelił dwa wilki

er schoss zwei Wölfe [ab]

3. odstrzelić MIN:

odstrzelić

II . odstrzelić [otstʃelitɕ] perf, odstrzeliwać [otstʃelivatɕ] <‑wuje; imparf ‑wuj> VERBE pron (bronić się strzelając)

I . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE trans perf

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw an etw dat anschießen

postrzelić kogoś/coś w coś

jdn/etw durch einen Schuss verletzen

II . postrzelić <‑li> [postʃelitɕ] VERBE pron perf

postrzelić

sich acc in etw schießen

postrzelić

sich acc durch einen Schuss verletzen

opancerzenie <gén ‑ia, plur ‑ia> [opantseʒeɲe] SUBST nt TEC

opancerzenie

opancerzenie samochodu

Autopanzerung f

parzenica <gén ‑cy, plur ‑ce> [paʒeɲitsa] SUBST f REG

1. parzenica (ozdobny haft):

≈ Stickerei f einfarbige oder bunte Verzierungs-Stickerei auf den Kleidhosen der Goralen

ozdobić sukienkę parzenicą

das Kleid mit einer Stickerei verzieren

2. parzenica (ozdobny ornament):

schmückendes Ornament nt

ustrzelić <‑li; imparf ustrzel> [ustʃelitɕ] VERBE trans perf sout

ustrzelić zwierzynę

Wild schießen [o. erlegen]

I . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE trans

1. wstrzelać TEC:

wstrzelać metalowe kołki

Metalldübel einschießen

2. wstrzelać MILIT:

II . wstrzelać <‑la; imparf ‑aj> [fstʃelatɕ], wstrzelić [fstʃelitɕ] perf VERBE pron

1. wstrzelać fam (dopasować się do czyichś oczekiwań):

sich acc anbiedern péj

sich acc lieb Kind machen fam

2. wstrzelać MILIT:

sich acc einschießen

warzelnia <gén ‑ni, plur ‑ie> [vaʒelɲa] SUBST f

warzelnia CULIN, TEC

warzelnia CULIN, TEC

Sudhaus nt

warzelnia piwa

Brauhaus nt

warzelnia piwa

warzelnia serów

warzelnik <gén ‑a, plur ‑icy> [vaʒelɲik] SUBST m

warzelnik CULIN, TEC

Brauer(in) m (f)

warzelnik CULIN, TEC

Sieder(in) m (f)

opartowski [opartofski] ADJ ARTS

Op-Art-

opartowskie wzory na tapecie

Tapete f mit Op-Art-Muster

pszczeli [pʃtʃeli] ADJ

miód pszczeli

mleczko pszczele

Weiselfuttersaft m

poparzyć [popaʒɨtɕ]

poparzyć perf od parzyć

Voir aussi : parzyć

I . parzyć <‑rzy perf po‑> [paʒɨtɕ] VERBE intr

1. parzyć:

parzyć (być zbyt gorącym) (herbata, potrawa)

2. parzyć:

parzyć (przygrzewać) (słońce)

parzyć (przygrzewać) (słońce)

parzyć (piec) (piasek)

3. parzyć:

parzyć (wywoływać podrażnienie) (meduza, pokrzywa)

II . parzyć <‑rzy> [paʒɨtɕ] VERBE trans

1. parzyć (oddziaływać gorącem):

piasek parzy stopy

der Sand m verbrennt die Füße

a mnie to ani ziębi, ani parzy fam

das ist mir ganz gleich [o. egal]

2. parzyć < perf s‑> (zalewać wrzątkiem):

parzyć kapustę

parzyć pomidory

3. parzyć < perf za‑> (zaparzać):

parzyć herbatę, kawę, napar

parzyć herbatę, kawę, napar

III . parzyć <‑rzy> [paʒɨtɕ] VERBE pron

1. parzyć < perf po‑> <[lub s‑]>:

parzyć (zostać oparzonym) (człowiek)

sich acc verbrühen

2. parzyć:

parzyć (łączyć się w pary) (zwierzęta)

sich acc paaren

zwierzęta parzą się wiosną

die Tiere ntpl paaren sich im Frühling

opary <gén plur ‑rów> [oparɨ] SUBST plur

1. opary (obłoki pary):

Dämpfe mpl

2. opary (wyziewy):

Ausdünstungen fpl

Schwaden mpl

w oparach dymu tytoniowego

in Tabakwolken [gehüllt]

3. opary (zapach):

oparcie <gén ‑ia, plur ‑ia> [opartɕe] SUBST nt

1. oparcie (krzesła, fotela):

Lehne f

2. oparcie (podpora):

Stütze f

w oparciu o coś fam

in Anlehnung an etw acc

3. oparcie fig:

Unterstützung f

mieć w kimś oparcie

an jdm einen [Rück]halt haben

dać komuś oparcie

jdm eine Stütze f sein

dać komuś oparcie

jdn unterstützen

szukać oparcia w czymś/kimś

Halt bei etw/jdm suchen

strzelić [stʃelitɕ]

strzelić perf od strzelać

Voir aussi : strzelać

I . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE trans SPORT

strzelić trzecią bramkę

drittes Tor schießen

II . strzelać <‑la perf strzelić> [stʃelatɕ] VERBE intr

1. strzelać (oddawać strzał):

strzelać do kogoś

auf jdn schießen [o. feuern]

strzelać sobie w łeb fam

sich eine Kugel geben

człowiek strzela, Bóg kule nosi prov

der Mensch denkt und Gott lenkt

2. strzelać gén imperf (polować na):

jagen

3. strzelać gén imperf (pstrykać palcami):

knipsen fam

4. strzelać gén imperf:

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

strzelać (skwierczeć) (tłuszcz)

5. strzelać (sięgać wysoko):

strzelać w górę (iskry, ogień)

[in die Höhe] schießen

strzelać w górę (iskry, ogień)

strzelać w górę (korek)

strzelać w górę (fontanna)

Wasser hoch steigen lassen

6. strzelać SPORT:

strzelać do bramki

ins Tor schießen

strzelać gola

ein Tor schießen

7. strzelać gén perf fam (wypalić):

strzelić coś bez namysłu

etw unüberlegt sagen

strzelić coś bez namysłu

mit etw herausplatzen fam

co ci strzeliło do głowy?

was ist [denn] in dich gefahren?

strzelić gafę

[bei jdm] ins Fettnäpfchen treten

8. strzelać fam (uderzyć kogoś):

hauen

III . strzelać <‑la> [stʃelatɕ] VERBE pron slmt imperf przest (pojedynkować się)

sich acc duellieren

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Page en Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski