Traductions de „brániť“ dans le dictionnaire allemand » polonais

brạndig ADJ ADV

1. brandig (brenzlig):

brandig

przypalony

es riecht brandig

czuć spaleniznę [lub spalenizną]

2. brandig MÉD:

brandig Gewebe

gangrenowaty

brandig Gewebe

zgorzelinowy

3. brandig (von Brand befallen):

brandig Getreide

zaatakowany przez śnieć

brạnden [ˈbrandən] VERBE intr (Wellen)

an [o. gegen] etw branden

rozbijać się o coś

brạnnte [ˈbrantə] VERBE trans, intr, pron

brannte imparf von brennen

Voir aussi : brennen

I . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VERBE intr

1. brennen:

brennen (in Flammen stehen) (Feuer)

płonąć

lichterloh brennen

stać w płomieniach

2. brennen:

brennen (angezündet sein) (Zigarette, Kerze)

palić się

3. brennen (sich entzünden):

nicht brennen

nie być palnym

nicht brennen (Streichholz, Kohle)

zapalić się

dürres Holz brennt gut

suche drewno nt dobrze się pali

das brennt ja wie Zunder

to jest łatwopalne

4. brennen:

brennen (sehr heiß scheinen) (Sonne)

palić

5. brennen (angeschaltet sein):

brennen Licht, Herd

być włączonym

brennen Licht, Herd

palić się fam

die Lampe brannte die ganze Nacht

lampa f paliła się całą noc

6. brennen (schmerzen):

brennen

piec

die Wunde brennt

rana f piecze

(scharf sein) auf der Zunge brennen (Gewürz)

piec [lub palić] w język

die Seife brennt in den Augen

mydło nt szczypie w oczy

die Brennnessel brennt auf der Haut

pokrzywa f parzy skórę

jdm auf [o. unter] den Nägeln brennen

być pilną sprawą dla kogoś

das Geheimnis brennt mir auf der Zunge

język m mnie świerzbi

7. brennen (inständig sinnen):

darauf brennen etw zu tun

palić się do zrobienia czegoś

auf Rache acc brennen

knuć zemstę

8. brennen (ungeduldig sein):

vor Neugier brennen

umierać z ciekawości

II . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VERBE trans

1. brennen (rösten):

brennen Mandeln

prażyć

brennen Kaffee

palić

2. brennen (ein Produkt herstellen):

brennen Porzellan, Ziegel

wypalać [perf wypalić]

3. brennen (destillieren):

brennen Schnaps

destylować

schwarz brennen

pędzić bimber

4. brennen (härten):

brennen Ton

hartować

5. brennen (ein-, aufbrennen):

brennen Rind

piętnować

ein Loch in den Teppich brennen

wypalić dziurę w dywanie

einem Tier ein Zeichen auf das Fell brennen

oznakować zwierzę

ein Muster in einen Teller brennen

wypalić wzór na talerzu

6. brennen INFOR:

brennen

wypalać [perf wypalić ]fam

brennen

nagrywać [perf nagrać]

eine CD brennen

wypalić płytę

III . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VERBE pron

sich [an etw dat] brennen

poparzyć się [czymś]

IV . brẹnnen <brennt, brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] VERBE impers

es brennt!

pożar!

es brennt!

pali się!

Idiomes/Tournures:

wo brennt’s denn? fam

co się dzieje?

brạckig ADJ

brackig (Wasser)

słonawy

brackig (Erde)

zgniły

Brạnd² <‑[e]s, sans pl > [brant] SUBST m

1. Brand MÉD:

Brand

zgorzel f

2. Brand BOT:

Brand

głownia f

Brandy <‑s, ‑s> [ˈbrɛndi] SUBST m

Brandy

brandy f

I . bra̱ch [braːx] VERBE trans, intr, pron

brach imparf von brechen

II . bra̱ch [braːx] ADJ

brach

leżący odłogiem

Voir aussi : brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig fam

sich dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen fam

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen sout (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen fam

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen fam

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś fam

5. brechen +haben fam (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE pron irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

I . brau̱n [braʊn] ADJ

1. braun:

braun Haar, Haarfarbe

ciemny

braun Pullover

brązowy

braun Augen

piwny

2. braun (dunkelhäutig):

braun Hautfarbe

o ciemnej karnacji

3. braun (sonnengebräunt):

braun Mensch

opalony

braun werden

opalić się

4. braun péj (nationalsozialistisch):

braun

narodowosocjalistyczny

II . brau̱n [braʊn] ADV

braun streichen:

braun

na brązowo

braun [gebrannt]

[opalony] na brązowo

bra̱vo! [ˈbraːvo] INTERJ

bravo!

brawo!

I . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERBE trans

etw [in der Pfanne] braten

smażyć [perf u‑] coś [na patelni]

etw [im Backofen] braten

piec [perf u‑] coś [w piekarniku]

II . bra̱ten <brät, briet, gebraten> [ˈbraːtən] VERBE intr

braten (gar werden, in der Pfanne)

smażyć [perf u‑] się

braten (im Backofen)

piec [perf u‑] się

brau̱en [ˈbraʊən] VERBE trans

1. brauen (Bier herstellen):

brauen

warzyć

2. brauen fam (zubereiten):

brauen Tee, Kaffee

przyrządzać [perf przyrządzić]

bräsig ADJ

Entrée d'utilisateur

bräsig

obojętny

bräsig

nieczuły

bräsig sitzen

siedzieć niewzruszenie