Traductions de „grief“ dans le dictionnaire allemand » polonais

Brie̱f <‑[e]s, ‑e> [briːf] SUBST m

1. Brief a. RÉLIG (schriftliche Mitteilung):

Brief

list m

ein persönlicher/versiegelter Brief

list osobisty/zapieczętowany

elektronischer Brief INFOR

list elektroniczny

etw als Brief schicken

wysłać coś w formie listu

einen Brief zustellen/aufgeben

doręczać [perf doręczyć] /nadawać [perf nadać] list

einen Brief mit einem Euro frankieren

płacić jedno euro za list [perf za‑]

unser Brief ist bisher unbeantwortet geblieben

do tej pory nie dostaliśmy odpowiedzi na nasz list

der Inhalt dieses Briefes ist vertraulich

treść m tego listu jest poufna

als Antwort auf die Annonce kam eine Flut von Briefen

odpowiedzią na anons była góra f listów

ich gebe Ihnen Brief und Siegel darauf, dass ich es tun werde

zobowiązuję się, że to zrobię

offener Brief

list otwarty

blauer Brief fam (Kündigungsschreiben)

wypowiedzenie nt

blauer Brief (Mitteilung der Schule)

list informujący rodziców o niepewnej promocji dziecka do następnej klasy

2. Brief (Urkunde):

Brief

dokument m

3. Brief FIN → Briefkurs

Voir aussi : Briefkurs

Brie̱fkurs <‑es, ‑e> SUBST m FIN

Briefkurs

oferowany kurs m sprzedaży

grịff [grɪf] VERBE trans, intr

griff imparf von greifen

Voir aussi : greifen

I . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] VERBE trans

greifen (nehmen, ergreifen, fangen):

greifen

chwytać [perf chwycić]

greifen

łapać [perf z‑ ]fam

Idiomes/Tournures:

zum Greifen nahe

w zasięgu ręki

II . gre̱i̱fen <greift, griff, gegriffen> [ˈgraɪfən] VERBE intr

1. greifen a. fig (zu reichen versuchen):

nach etw greifen

sięgać [perf sięgnąć] po coś

um sich greifen

rozprzestrzeniać się

er musste tief in die Tasche greifen fam

musiał sięgnąć głęboko do kieszeni

sich dat an den Kopf greifen fam

łapać [perf z‑] się za głowę

2. greifen a. fig fam (benutzen):

zum Hammer greifen

użyć młotka

zu einem Buch greifen

skorzystać z jakiejś książki

zu den Waffen greifen

chwytać [perf chwycić] za broń

zu bestimmten Methoden greifen

korzystać z określonych metod [perf s‑]

zu härteren Mitteln greifen

sięgać [perf sięgnąć] po bardziej radykalne środki

3. greifen TEC (Reifen, Sohlen):

greifen

mieć dobrą przyczepność

ineinander greifen

zazębiać [perf zazębić] się

4. greifen:

greifen (Wirkung haben) (Methode, Überredung)

poskutkować

tief greifend

dokładny

tief greifend

szczegółowy

ri̱e̱f [riːf] VERBE intr, trans

rief imparf von rufen

Voir aussi : rufen

I . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] VERBE intr

rufen (einen Ruf von sich geben)

wołać [perf za‑]

rufen (laut schreien)

krzyczeć [perf krzyknąć]

laut rufen

głośno krzyczeć

nach jdm rufen

wołać kogoś

um Hilfe rufen

wołać o [lub wzywać] pomoc

nach etw rufen

domagać się czegoś

manche rufen wieder nach härteren Strafen

niektórzy domagają się znowu ostrzejszych kar

die Pflicht ruft fig

obowiązek m wzywa fig

II . ru̱fen <ruft, rief, gerufen> [ˈruːfən] VERBE trans

1. rufen (ausrufen):

etw rufen

wykrzykiwać coś

Hilfe rufen

wzywać pomocy

2. rufen (verlangen):

jdn/ein Taxi rufen

dzwonić [perf za‑] po kogoś/taksówkę

jdn rufen lassen

kazać kogoś wezwać

den Arzt rufen

wzywać [perf wezwać] lekarza

jdn zu sich dat rufen

wezwać kogoś do siebie

du kommst mir wie gerufen fam

przychodzisz [lub zjawiasz się] w samą porę [lub jak na zawołanie] fam

Gri̱e̱ß <‑es, ‑e> [griːs] SUBST m

Grieß

grysik m

Grịff <‑[e]s, ‑e> [grɪf] SUBST m

1. Griff (das Greifen):

Griff

złapanie nt

Griff

schwytanie nt

einen Griff nach etw tun

dokonać wyboru w jakiejś [sprawie]

mit jdm/etw einen guten Griff getan haben

dokonać dobrego wyboru decydując się na kogoś/coś

etw im Griff haben

mieć kontrolę nad kimś/czymś

etw in den Griff bekommen

dać sobie radę z kimś/czymś

2. Griff:

Griff (Haltegriff, Tragegriff)

uchwyt m

Griff (eines Schirms)

rączka f

Griff (eines Messers)

trzonek m

Griff (einer Pistole, Stiels)

rękojeść f

Griff (Fahrradgriff)

kierownica f

Griff (Fenstergriff)

uchwyt okienny

Griff (Schubladengriff)

gałka f

Griff (Koffersgriff)

rączka f

3. Griff a. SPORT (Handgriff, Fingerstellung):

Griff

chwyt m

mit einem Griff

za jednym zamachem

mit wenigen Griffen hatte sie das Pferd gesattelt

kilkoma ruchami osiodłał konia

bei ihr sitzt jeder Griff

jej każdy ruch m jest perfekcyjny

gri̱e̱nen [ˈgriːnən] VERBE intr allmd Nord (grinsen)

grienen

uśmiechać [perf uśmiechnąć] się szyderczo

was grienst du mich so blöde an?

co się tak głupio do mnie uśmiechasz?

grịffig ADJ

1. griffig (handlich):

griffig Gerät, Maschine

poręczny

2. griffig (gut greifend):

griffig Untergrund, Fahrbahn, Reifen

przyczepny

3. griffig (wirksam):

griffig Parole, Werbespruch

chwytliwy fig

4. griffig (fest gewebt):

griffig Gewebe

mocny

grịllen [ˈgrɪlən] VERBE intr, trans

grillen

grillować

grịnsen [ˈgrɪnzən] VERBE intr

grinsen

szczerzyć się fam

Gri̱e̱be <‑, ‑n> [ˈgriːbə] SUBST f meist plur

Griebe

skwarek m

Griebe

skwarka f

Reliẹf <‑s, ‑s [o. ‑e]> [re​ˈli̯ɛf] SUBST nt

1. Relief KUNST:

Relief

relief m

Relief

płaskorzeźba f

2. Relief GEO:

Relief

rzeźba f terenu

I . schi̱e̱f [ʃiːf] ADJ

1. schief (schräg):

schief Wand, Turm, Nase

krzywy

schief Ebene

pochyły

auf die schiefe Bahn geraten

schodzić [perf zejść] na złą drogę fig

auf die schiefe Bahn geraten

wykolejać [perf wykoleić] się fig

2. schief fig (der Wahrheit nur zum Teil entsprechend):

schief Bild

fałszywy

schief Vergleich

opaczny

schief Lage

dwuznaczny

in ein schiefes Licht geraten

robić złe wrażenie

3. schief fig (scheel):

schief Blick

krzywy

schief Blick

z ukosa

ein schiefes Grinsen

krzywy uśmiech m

II . schi̱e̱f [ʃiːf] ADV

1. schief (schräg):

schief aufsetzen

krzywo

die Mütze sitzt schief

czapka f leży krzywo

das Bild hängt schief

obraz m wisi krzywo

jdn schief ansehen fam

patrzeć na kogoś krzywym okiem [lub krzywo]

2. schief fig (falsch, schlecht):

mit seinen Ansichten schief liegen

mieć błędne poglądy

mit seinen Ansichten schief liegen

mylić [perf po‑] się

mit seinen Ansichten schief liegen

być w błędzie

schief gehen [o. laufen]

nie powieść [lub udać] się