polonais » allemand

polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

znaczek: Substantif
mniszek: Substantif
śnieżek: Substantif
zniżać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
zniżka: Substantif
zniżyć
znicz: Substantif
znieść
znikać: Verbe intransitif
znikąd: Adverbe
guzek: Substantif
wózek: Substantif
byczek: Substantif
bączek: Substantif
koczek: Substantif
loczek: Substantif
łuczek: Substantif
maczek: Substantif
meszek: Substantif

Résultats dont l'orthographe est similaire : mniszek , znaczek , śnieżek , meszek , maczek , łuczek , loczek , koczek , bączek , byczek , wózek , guzek , znikąd , znikać , znieść , znicz , zniżyć , zniżka et zniżać

znaczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [znatʃek] SUBST m

Zeichen nt

mniszek <gén ‑szka, plur ‑szki> [mɲiʃek] SUBST m BOT

mniszek

Löwenzahn m

śnieżek <gén ‑żku, sans pl > [ɕɲeʒek] SUBST m fam

śnieżek dim od śnieg

prószy śnieżek

es schneit

Voir aussi : śnieg

śnieg <gén ‑u, plur ‑i> [ɕɲek] SUBST m

śnieg

Schnee m

pada/prószy/sypie śnieg

es schneit

śnieg z deszczem

Schneeregen m

śnieg skrzypi pod nogami

der Schnee knirscht unter den Füßen

miękki/puszysty/zbity/twardy śnieg

weicher/flockiger/fester/harter Schnee

Idiomes/Tournures:

ktoś/coś obchodzi kogoś tyle, co zeszłoroczny śnieg

jd/etw interessiert jdn nicht die Bohne fam

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE pron

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać gén imperf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich acc an etw acc anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

zniżka <gén ‑ki, plur ‑ki> [zɲiʃka] SUBST f

zniżka

[Preis]nachlass m

zniżka

Rabatt m

ze zniżką

mit Ermäßigung

ze zniżką

ermäßigt

50% zniżki

50% Rabatt [o. Preisnachlass]

otrzymać zniżkę

eine Ermäßigung erhalten

korzystać ze zniżki

eine Ermäßigung genießen

udzielić [komuś] zniżki

[jdm] eine Ermäßigung gewähren

być uprawnionym do zniżki

Anspruch auf Ermäßigung haben

przysługuje mi zniżka

ich habe einen Anspruch auf Ermäßigung

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

Voir aussi : zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE pron

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać gén imperf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich acc an etw acc anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

znicz <gén ‑a, plur ‑e> [zɲitʃ] SUBST m

znicz

Grablicht nt

znicz olimpijski

olympisches Feuer nt

zapalić znicz

ein Grablicht anzünden

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

Voir aussi : znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE trans

1. znosić (przenosić w dół):

znosić

hinuntertragen

znosić

heruntertragen

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

znosić

zusammentragen

znosić

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

znosić

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

abtreiben

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić

abtragen

znosić most

wegschwemmen

znosić most

fortschwemmen

znosić tamę

durchbrechen

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

aufheben

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

aufheben

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

ertragen

znosić ból, niewygody

erdulden

9. znosić (być podatnym na wpływ):

znosić

vertragen

znosić

aushalten

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen fpl vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

znosić

aushalten

znosić

leiden

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen fam ]

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE pron

1. znosić (tolerować się nawzajem):

znosić

sich acc vertragen

znosić

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen fam ]

2. znosić (neutralizować się):

znosić

sich acc aufheben

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VERBE intr

1. znikać (chować się):

znikać

verschwinden

słońce zniknęło za chmurami

die Sonne f verschwand [o. verbarg sich] hinter den Wolken

statek zniknął za horyzontem

das Schiff nt entschwand am Horizont sout

zniknąć z pola widzenia

von der Bildfläche [o. aus dem Blickfeld] verschwinden

2. znikać (odchodzić):

znikać

verschwinden

znikać

untertauchen fam

znikać bez śladu

spurlos verschwinden

zniknąć w tłumie

in der Menge untertauchen fam

zniknąć jak kamfora

sang- und klanglos verschwinden

znikać ze sceny

die Bühne verlassen

znikać ze sceny

von der Bühne abtreten [o. verschwinden]

znikać z czyjegoś życia

aus jds Leben verschwinden

3. znikać (być kradzionym):

znikać

verschwinden

znikać

gestohlen sein

4. znikać (przestać istnieć):

uśmiech zniknął z jej twarzy

das Lächeln nt schwand aus ihrem Gesicht sout

budynek zniknął z powierzchni ziemi

das Gebäude nt verschwand von der Erde

znikąd [zɲikont] ADV

znikąd

nirgendher

znikąd

von nirgends [o. nirgendwo]

człowiek znikąd

Nobody m

znikąd nie otrzymać pomocy

von nirgendwoher [o. niemandem] Hilfe bekommen

guzek <gén ‑zka, plur ‑zki> [guzek] SUBST m

1. guzek (bąbel, nierówność):

guzek

kleine Beule f

2. guzek MÉD:

guzek

Knötchen nt

guzki krwawicze

Hämorrhoiden plur

wózek <gén ‑zka, plur ‑zki> [vuzek] SUBST m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

wózek

Karre f

wózek

Karren m

wózek dziecięcy

Kinderwagen m

wózek spacerowy

[Kinder]sportwagen m

wózek spacerowy

Buggy m

jechać na jednym [lub tym samym] wózku fam

in einem [o. im selben] [o. im gleichen] Boot sitzen fam

2. wózek (szpitalny):

wózek

[fahrbare] Liege f

wózek

[fahrbares] Bett nt

3. wózek (inwalidzki):

wózek

Rollstuhl m

być przykutym do wózka

an den Rollstuhl gefesselt sein fig

4. wózek TEC:

wózek górniczy

Hund m

wózek suwnicy

Laufkatze f

byczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [bɨtʃek] SUBST m

1. byczek (młody byk):

byczek

Bullenkalb nt

2. byczek fig (rosły mężczyzna):

byczek

junger, gesunder Mann m

byczek

Bulle m fam

bączek <gén ‑czka, plur ‑czki> [bontʃek] SUBST m

1. bączek fam dim od bąk ZOOL

bączek

Bremse f

bączek

Hummel f

2. bączek fam dim od bąk

bączek

Kreisel m

bączek

Knirps m

3. bączek (łódź wiosłowa):

bączek

Beiboot nt

Voir aussi : bąk

bąk <gén ‑a, plur ‑i> [boŋk] SUBST m

1. bąk fam (trzmiel):

bąk

Brummer m fam

bąk

Hummel f

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

bąk

Bremse f

bąk

Bremsfliege f

pijany jak bąk fam

blau wie ein Veilchen nt fam

pijany jak bąk fam

voll wie eine Strandhaubitze f fam

opić się jak bąk fam (napić się czegoś w dużej ilości)

sich acc voll trinken

opić się jak bąk (upić się)

sich acc voll laufen lassen fam

zbijać bąki fam

Däumchen drehen fam

zbijać bąki fam

auf der faulen Haut liegen fam

3. bąk (zabawka):

bąk

Kreisel m

4. bąk fam (dziecko):

bąk

Fratz m fam

bąk

Knirps m fam

5. bąk fam (wiatry):

bąk

Pup[s] m fam

bąk

Furz m fam

puścić bąka

einen fahren lassen fam

puścić bąka

pup[s]en fam

puścić bąka

furzen fam

koczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [kotʃek] SUBST m

koczek dim od kok

koczek

[kleiner] Knoten m

koczek

[kleiner] Dutt m

Voir aussi : kok , kok

kok² <gén ‑a, plur ‑owie> [kok] SUBST m (kucharz okrętowy)

kok

Schiffskoch m

kok

Smutje m

kok¹ <gén ‑a, plur ‑i> [kok] SUBST m (fryzura)

kok

Haarknoten m

kok

Dutt m fam

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar nt

loczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [lotʃek] SUBST m

loczek

Löckchen nt

łuczek <gén ‑czku, plur ‑czki> [wutʃek] SUBST m fam

łuczek dim od łuk

łuczek

kleiner Bogen m

Voir aussi : łuk

łuk <gén ‑u, plur ‑i> [wuk] SUBST m

1. łuk (broń):

łuk

Bogen m

napiąć łuk

den Bogen spannen

świetnie strzelał z łuku

er war ein hervorragender Bogenschütze m

tere-fere kuku, strzela baba z łuku fam

es ist nur blödes Geschwätz nt

2. łuk ARCHIT:

łuk

Bogen m

łuk gotycki

gotischer Bogen

łuk tryumfalny

Triumphbogen m

łuk romański

romanischer Bogen

3. łuk (półkole):

łuk

Bogen m

nagle wygiął się w łuk

plötzlich bog er sich krum

na łuku drogi

in der Kurve

łuk elektryczny ELEC

Lichtbogen m

łuk elektryczny ELEC

Bogenentladung f

łuk brwiowy

Augenbrauenbogen m

łuk nocny ASTRON

Nachtbogen m

omijać [kogoś/coś] szerokim łukiem

einen großen Bogen [um jdn/etw] machen

4. łuk:

łuk MUS, MATH

Bogen m

łuk frazowy

Phrasierungsbogen m

5. łuk SPORT (ewolucja narciarska):

łuk

Bogen m

maczek <gén ‑czku, plur ‑czki> [matʃek] SUBST m

1. maczek dim od mak

maczek

[kleiner] Mohn m

2. maczek gén. au pl (drobne litery):

pisać maczkiem

sehr klein schreiben

3. maczek gén. au pl:

maczek (dekoracja do ciast z czekolady)

Schokoladenstreusel m lub nt

maczek (dekoracja do ciast z cukru)

Zuckerstreusel m lub nt

Voir aussi : mak

mak <gén ‑u, plur ‑i> [mak] SUBST m

1. mak BOT:

mak

Mohn m

2. mak sans pl (nasiona):

mak

Mohn[samen] mpl

było cicho jak makiem zasiał

es war mucksmäuschenstill fam

dobrać się jak w korcu maku

gut zusammenpassen

rozbić się w [lub na] drobny mak

in tausend Stücke zerspringen

meszek <gén ‑szku, sans pl > [meʃek] SUBST m

1. meszek (na owocach, skórze):

meszek

Flaum m

meszek

Flaumhaar nt

2. meszek (na materiale):

meszek

Flaum m

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „zniżek“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

znaczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [znatʃek] SUBST m

1. znaczek (pocztowy):

2. znaczek (odznaka):

3. znaczek (graficzny w tekście):

mniszek <gén ‑szka, plur ‑szki> [mɲiʃek] SUBST m BOT

śnieżek <gén ‑żku, sans pl > [ɕɲeʒek] SUBST m fam

śnieżek dim od śnieg

Voir aussi : śnieg

śnieg <gén ‑u, plur ‑i> [ɕɲek] SUBST m

Idiomes/Tournures:

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE pron

1. zniżać (opadać):

2. zniżać gén imperf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

zniżka <gén ‑ki, plur ‑ki> [zɲiʃka] SUBST f

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

Voir aussi : zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VERBE pron

1. zniżać (opadać):

2. zniżać gén imperf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

znicz <gén ‑a, plur ‑e> [zɲitʃ] SUBST m

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

Voir aussi : znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE trans

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

4. znosić (powodować zmianę kursu):

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

6. znosić:

7. znosić (unieważniać):

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

9. znosić (być podatnym na wpływ):

10. znosić (tolerować):

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE pron

1. znosić (tolerować się nawzajem):

2. znosić (neutralizować się):

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VERBE intr

1. znikać (chować się):

2. znikać (odchodzić):

3. znikać (być kradzionym):

4. znikać (przestać istnieć):

znikąd [zɲikont] ADV

guzek <gén ‑zka, plur ‑zki> [guzek] SUBST m

1. guzek (bąbel, nierówność):

2. guzek MÉD:

wózek <gén ‑zka, plur ‑zki> [vuzek] SUBST m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

2. wózek (szpitalny):

3. wózek (inwalidzki):

4. wózek TEC:

byczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [bɨtʃek] SUBST m

1. byczek (młody byk):

2. byczek fig (rosły mężczyzna):

bączek <gén ‑czka, plur ‑czki> [bontʃek] SUBST m

1. bączek fam dim od bąk ZOOL

2. bączek fam dim od bąk

3. bączek (łódź wiosłowa):

Voir aussi : bąk

bąk <gén ‑a, plur ‑i> [boŋk] SUBST m

1. bąk fam (trzmiel):

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

3. bąk (zabawka):

4. bąk fam (dziecko):

5. bąk fam (wiatry):

koczek <gén ‑czka, plur ‑czki> [kotʃek] SUBST m

koczek dim od kok

Voir aussi : kok , kok

kok² <gén ‑a, plur ‑owie> [kok] SUBST m (kucharz okrętowy)

kok¹ <gén ‑a, plur ‑i> [kok] SUBST m (fryzura)