Traductions de „syringes“ dans le dictionnaire allemand » polonais

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VERBE intr +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [perf skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [perf podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [perf rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [perf przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [perf skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [perf odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [perf wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [perf wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [perf wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [perf zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [perf skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INFOR

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [perf rzucić] się fam

springen

skakać fam

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, allmd Sud (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza fam

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! fam

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [perf pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acc springen (Zeiger)

przeskakiwać [perf przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła plur zmieniły się na zielone fam

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt fam

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VERBE trans +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [perf skoczyć]

einen Salto springen

robić [perf z‑] salto

Idiomes/Tournures:

etw [für jdn] springen lassen fam

stawiać [perf postawić] coś [komuś] fam

für jdn eine Runde Bier springen lassen fam

fundować [perf za‑] komuś kolejkę piwa fam

stringẹnt [ʃtrɪŋ​ˈgɛnt, strɪŋ​ˈgɛnt] ADJ sout

stringent

logiczny

stringent

przekonujący

stringent

sensowny

ạb|ringen VERBE trans irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [perf wymusić]

sich dat ein Lächeln abringen

zmuszać [perf zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [perf wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

berịngen* VERBE trans

beringen

obrączkować [perf za‑]

Sprịnger¹ <‑s, ‑> SUBST m ZOOL

Springer (a. beim Schach)

skoczek m

errịngen* VERBE trans irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [perf osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [perf zdobyć]

umrịngen* VERBE trans

umringen

otaczać [perf otoczyć]

umringen

obstępować [perf obstąpić]

ạb|springen VERBE intr irr +sein

1. abspringen SPORT (beim Weitsprung):

abspringen

odbijać [perf odbić] się

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen

odbił się prawą nogą

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen (beim Skispringen, Hochsprung)

wybijać [perf wybić] się

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen (herunterspringen)

zeskakiwać [perf zeskoczyć]

der Reiter ist vom Pferd abgesprungen

jeździec m zeskoczył z konia

2. abspringen (sich lösen):

[von etw] abspringen (Farbe, Lack)

odpryskiwać [perf odprysnąć] [od czegoś]

[von etw] abspringen (Fahrradkette)

spadać [perf spaść]

3. abspringen fam:

abspringen (sich zurückziehen) (Teilnehmer, Vertragspartner)

wycofać się

abspringen (Parteimitglied)

rezygnować [perf z‑]

er ist von seinen Plänen abgesprungen

odpuścił sobie swój plan fam

I . ạn|springen VERBE intr irr +sein

1. anspringen (in Gang kommen):

[schwer] anspringen (Fahrzeug, Motor)

[ciężko] zapalać

2. anspringen fam (reagieren):

auf etw acc anspringen

przystawać [perf przystać] na coś

sie sprang auf den Vorschlag an

[ona] przystała na propozycję

II . ạn|springen VERBE trans irr (anfallen)

jdn anspringen (Raubtier)

naskakiwać [perf naskoczyć] na kogoś

jdn anspringen (Hund)

skakać [perf skoczyć] na kogoś

ạb|bringen VERBE trans irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [perf sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [perf odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [perf odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

entrịngen* VERBE trans irr sout

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] VERBE trans irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [perf wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [perf dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [perf przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [perf wykazać]

4. erbringen JUR:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [perf przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [perf dowieść] czegoś

Thü̱ringer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> SUBST m(f)

Thüringer(in)

mieszkaniec(-nka) m(f) Turyngii

I . ụm|bringen VERBE trans irr

1. umbringen (töten):

umbringen

zabijać [perf zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um fam

ta robota f kiedyś mnie wykończy fam

II . ụm|bringen VERBE pron irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

umbringen

popełniać samobójstwo

umbringen

zabić się

2. umbringen fam (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [perf przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

zu̱|bringen VERBE trans irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen fam → zubekommen

Voir aussi : zubekommen

zu̱|bekommen* VERBE trans irr fam

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [perf zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [perf zapiąć] [z trudem]

ạn|bringen VERBE trans irr

1. anbringen fam (herbringen):

anbringen

przynosić [perf przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw dat] anbringen

przymocowywać [perf przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [perf powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [perf podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [perf przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [perf przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [perf złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [perf wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [perf wyrazić]

gerịngelt ADJ

geringelt Schlange

zwinięty

geringelt Socken

w paski

geringelt Schwänzchen

zawinięty

Thü̱ringen <‑s, sans pl > [ˈtyːrɪŋən] SUBST nt

Thüringen

Turyngia f

Zu̱bringer <‑s, ‑> SUBST m AUTO

1. Zubringer (Straße):

Zubringer

dojazd m

Zubringer

droga f dojazdowa

2. Zubringer (Zubringerbus):

Zubringer

autobus m (dowożący ludzi do miejsca, z którego dalsza podróż odbywa się innym środkiem lokomocji)

an|dringen VERBE

Entrée d'utilisateur

andringen gegen jdn intr sout

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn intr sout

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an ex

wroga armia natarła na miasto