polonais » allemand

polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

wypalać: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
palić: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal IV. Verbe
opalić
spalić: II. Verbe transitif III. Verbe pronominal
upalać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
dopalać: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
napalać: I. Verbe intransitif II. Verbe pronominal
kapalin: Substantif
odpalać: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif
popalić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
zapalić
palia: Substantif

Résultats dont l'orthographe est similaire : wypalić , zapalić , popalić , odpalić , kapalin , napalić , dopalić , upalić , spalić , opalić , palia , palić et wypalać

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE trans

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE intr

1. wypalać:

wypalać (strzelić) (broń)

losfeuern fam

2. wypalać slmt perf fam (udać się):

wypalać

klappen

wypalać

hinhauen fam

twój pomysł nie wypalił

deine Idee f hat nicht funktioniert

ten plan nie wypali

dieser Plan m wird nicht aufgehen

jeszcze nie wiem, czy ten wyjazd wypali

ich weiß noch nicht, ob die Reise f zustande kommt

3. wypalać slmt perf fam (powiedzieć):

wypalić komuś prosto z mostu

jdm frei [o. frisch] von der Leber weg erzählen fam

wypalić z grubej rury

kein Blatt vor den Mund nehmen

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE pron

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

sich acc völlig verausgaben

wypalać (nadwerężyć siły) (człowiek)

ausgebrannt sein

I . palić <‑li> [palitɕ] VERBE trans

1. palić (rozniecać):

palić ognisko

anzünden

2. palić (oświetlać):

palić lampę

einschalten

palić świecę

anzünden

palić świecę

anbrennen

palić światło

anmachen

3. palić (wciągać dym):

palić papierosy, fajkę, opium

rauchen

palić jak smok fam

rauchen [o. qualmen] wie ein Schlot

4. palić (niszczyć ogniem):

palić glebę, trawę

verbrennen

palić zwłoki

einäschern

palić za sobą [wszystkie] most

[alle] Brücken hinter sich abbrechen

pal cię/go/ją/was/ich/je diabli! fam

du bist/er ist/sie ist/ihr seid/sie sind mir scheißeegal fam

pal licho, że muszę zrobić ten referat fam

scheißegal, dass ich das Referat machen muss fam

5. palić (prażyć):

palić kawę, ziarna

rösten

palić kawę, ziarna

brennen

wapno palone

Löschkalk m

II . palić <‑li> [palitɕ] VERBE intr

1. palić (opalać):

palić czymś

mit etw heizen

palić w piecu

im Ofen heizen

2. palić (piec, parzyć):

słońce/piasek pali

die Sonne f /der Sand m brennt

3. palić:

palić (wywoływać uczucie gorąca) (gorączka)

brennen

pali mnie [w gardle]

es brennt mir im Hals[e]

palą stopy od gorącego piasku

die Fußsohlen brennen vom heißen Sand

4. palić fig (być intensywnym):

kogoś pali ciekawość/pragnienie/zazdrość

jd brennt vor Neugier/Durst/Neid

pali mnie straszny wstyd

ich vergehe vor Scham

III . palić <‑li> [palitɕ] VERBE pron

1. palić:

palić (płonąć) (gałęzie, ognisko)

brennen

palić (dom, miasto)

brennen

palić (dom, miasto)

in Flammen stehen

ziemia [lub grunt] pali się komuś pod nogami

der Boden m brennt unter jds Fußen

palić się do czegoś fam

auf etw acc brennen [o. begierig sein]

nie palę się do tego fam

darauf bin ich nicht scharf fam

choćby się waliło i paliło ... fam

auch wenn die Welt untergeht ... fam

robota pali się komuś w rękach fam

jdm läuft die Arbeit f wie geschmiert

2. palić:

palić (dawać oświetlenie) (płomień, świeca, światło)

brennen

w jego pokoju ciągle pali się światło

in seinem Zimmer brennt ständig Licht nt

3. palić fig:

palić (błyszczeć) (iskierki, oczy)

glühen

4. palić fig (być ogarniętym):

paliłem się ze wstydu

ich schämte mich in Grund und Boden

IV . palić <‑li> [palitɕ] VERBE impers

pali się!

es brennt!

Idiomes/Tournures:

nie pali się! fam

es eilt nicht!

nie pali się! fam

es hat keine Eile!

opalić [opalitɕ]

opalić perf od opalać

Voir aussi : opalać

I . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VERBE trans

1. opalać (ogrzewać):

opalać mieszkanie

heizen

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

opalać brzuch, plecy

bräunen

olejek do opalania

Sonnenöl nt

łóżko opalające

Sonnenbank f

3. opalać (przypiekać ogniem):

opalać drób

ansengen

4. opalać fam (wypalać czyjeś papierosy):

opalać kogoś

bei jdm Zigaretten schnorren fam

II . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VERBE pron (wystawiać się na działanie słońca)

opalać

sich acc bräunen

opalać

sich acc sonnen

I . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ] VERBE trans perf

spalić SPORT:

spalić rzut

ins Abseits laufen

spalić skok

übertreten

Idiomes/Tournures:

plan spalił na panewce

der Plan m ist misslungen [o. gescheitert]

plan spalił na panewce

der Plan ist in nichts zerronnen

plan spalił na panewce

der Plan hat sich in nichts aufgelöst

III . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ] VERBE pron perf

1. spalić:

spalić (zostać zniszczonym) (dom, drewno, list)

verbrennen

2. spalić:

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

anbrennen

spalić (zbyt mocno się przypiec) (mięso)

verbrennen

3. spalić:

spalić (zbyt mocno się opalić) (plażowicz, skóra)

sich dat einen Sonnenbrand holen

4. spalić fam (zdemaskować się):

spalić

auffliegen fam

Voir aussi : spalać

I . spalać <‑la; imparf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERBE trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

spalać papier, pokarm

verbrennen

spalić za sobą mosty

alle Brücken hinter sich dat abbrechen

2. spalać gén perf (zbyt mocno przypiec):

spalać peczeń, mięso

verbrennen

spalać peczeń, mięso

anbrennen lassen

spalić kotlety

die Schnitzel anbrennen lassen

3. spalać gén perf (mocno opalić):

spalać skórę

verbrennen fam

twarz spalona tropikalnym słońcem

von der tropischen Sonne verbranntes Gesicht nt

4. spalać gén perf (przepalić):

spalać bezpiecznik, silnik, żarówkę

durchbrennen

5. spalać gén imperf (zużywać):

silnik spala dużo benzyny

Motor m verbraucht viel Benzin

II . spalać <‑la; imparf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERBE pron

1. spalać:

spalać (ulegać utlenieniu) (substancje pokarmowe)

verbrennen

2. spalać gén imperf fig (wyczerpać się):

spalać się w czymś

sich acc für etw restlos aufopfern

I . upalać <upala; imparf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERBE trans fam

1. upalać (nadpalać):

upalać

ansengen

upalać

anzünden

upalać gałęzie

Äste ansengen

2. upalać (prażyć):

upalać

rösten

upalić cukier

Zucker rösten

II . upalać <upala; imparf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERBE pron fam

upalać

angesengt werden

upalać

sich acc entzünden

I . dopalać <‑la; imparf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERBE trans fam

dopalać

aufrauchen

dopalać

zu Ende rauchen

dopalać cygaro

Zigarre aufrauchen

II . dopalać <‑la; imparf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERBE pron

dopalać

ausgehen

dopalać

erlöschen

świece powoli się dopalały

die Kerzen fpl gingen langsam aus

I . napalać <‑la; imparf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VERBE intr

napalić w piecu

den Ofen einheizen [o. anheizen]

II . napalać <‑la; imparf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VERBE pron

1. napalać (wiele wypalić):

napalać

viel rauchen

2. napalać fam (podekscytować się):

napalać się na coś

auf etw acc brennen [o. scharf sein fam ]

kapalin <gén ‑u, plur ‑y> [kapalin] SUBST m HIST

kapalin (hełm)

Eisenhut m

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VERBE trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abfeuern

odpalać pocisk, torpedę, rakietę

abschießen

2. odpalać fam (dzielić się):

odpalić komuś coś

mit jdm etw teilen

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VERBE intr

1. odpalać (strzelać):

odpalać

abdrücken

2. odpalać (wybuchać):

odpalać

ausbrechen

odpalać

explodieren

3. odpalać fam:

odpalać (startować) (silnik)

starten

4. odpalać fam (celnie ripostować):

odpalać

scharf antworten

odpalać

schlagfertig sein

5. odpalać (zapalać):

odpalić papierosa

eine Zigarette anzünden [o. anbrennen]

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VERBE trans perf

popalić fam (spalić dużo):

popalić

verbrennen

2. popalić (spędzić czas na paleniu):

popalić

rauchen

popalił fajkę

er rauchte eine Pfeife

Idiomes/Tournures:

popalić za sobą mosty sout

alle Brücken hinter sich abbrechen

dać komuś popalić fam

jdm Feuer unter dem Hintern machen fam

II . popalić <‑li> [popalitɕ] VERBE pron (ulec spaleniu)

popalić

verbrennen

popaliły się wszystkie szopy

alle Schuppen mpl verbrannten

zapalić [zapalitɕ]

zapalić perf od zapalać

Voir aussi : zapalać

I . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VERBE trans

1. zapalać (rozniecać ogień):

zapalać

entzünden

zapalać

anstecken

zapalać zapałkę

anzünden

pocisk zapalający MILIT

Brandgeschoss nt

zapalić kaganek oświaty sout

das Licht nt [o. die Fackel f ] der Aufklärung entzünden sout

2. zapalać (uruchamiać):

zapalać silnik

anlassen

zapalać silnik

anstellen

3. zapalać (pozwalać, aby się świeciło):

zapalać światło

[an]machen

zapalać lampę

anmachen

zapalać lampę

anknipsen fam

zapalić dla kogoś zielone światło

jdm grünes Licht [für etw] geben

4. zapalać (pozwalać, aby się paliło):

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anzünden

zapalać papierosa, fajkę, cygaro

anstecken

5. zapalać fig (rozbudzić w kimś zapał):

zapalać

entflammen sout

zapalać

begeistern

zapalić innych do walki

andere für den Kampf begeistern

zapalić komuś światło nadziei

jdm Hoffnung geben

II . zapalać <‑la; perf zapalić> [zapalatɕ] VERBE pron

1. zapalać gén perf (zaczynać się palić):

zapalać

sich acc entzünden

zapalać

Feuer fangen

2. zapalać (włączać się):

zapalać

angehen

zapaliło się zielone światło

die Ampel f sprang auf Grün

3. zapalać sout (zaczynać błyszczeć, lśnić):

zapalać

zu leuchten beginnen

zapalać

blitzen

zapaliły się gwiazdy na niebie

die Sterne mpl am Himmel begannen zu leuchten

oczy zapaliły się gniewem

seine Augen ntpl begannen vor Zorn zu blitzen

4. zapalać sout (nabierać zapału, entuzjazmu):

zapalić się do czegoś

sich acc für etw begeistern

zapalić się do czegoś

für etw Feuer und Flamme sein fam

5. zapalać sout (doświadczać silnych uczuć):

zapalać

in Erregung geraten

zapalać

entflammen sout

zapalał się w dyskusji

er geriet bei der Diskussion in Erregung

zapalił się gniewem/namiętnością

sein Zorn m /seine Leidenschaft f entflammte sout

6. zapalać sout (zawładnąć kimś):

zapalać

entflammen sout

czuł, jak zapala się w nim nienawiść

er spürte Hass in sich aufsteigen m

palia SUBST

Entrée d'utilisateur

- Modifier à nouveau cet article
- Proposer de supprimer

palia jeziorowa/amerykańska f ZOOL

amerikanischer Seesaibling m

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Traductions de „vypáliť“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

I . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE trans

1. wypalać (spalić):

2. wypalać (zrobić):

3. wypalać (wyprażyć):

4. wypalać (zostawić ślad):

5. wypalać gén perf fam (palnąć):

II . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE intr

1. wypalać:

2. wypalać slmt perf fam (udać się):

3. wypalać slmt perf fam (powiedzieć):

III . wypalać <‑la> [vɨpalatɕ], wypalić [vɨpalitɕ] perf VERBE pron

I . palić <‑li> [palitɕ] VERBE trans

1. palić (rozniecać):

2. palić (oświetlać):

3. palić (wciągać dym):

4. palić (niszczyć ogniem):

5. palić (prażyć):

II . palić <‑li> [palitɕ] VERBE intr

1. palić (opalać):

2. palić (piec, parzyć):

3. palić:

4. palić fig (być intensywnym):

III . palić <‑li> [palitɕ] VERBE pron

1. palić:

2. palić:

3. palić fig:

4. palić fig (być ogarniętym):

IV . palić <‑li> [palitɕ] VERBE impers

Idiomes/Tournures:

opalić [opalitɕ]

opalić perf od opalać

Voir aussi : opalać

I . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VERBE trans

1. opalać (ogrzewać):

2. opalać (wystawiać na działanie słońca):

3. opalać (przypiekać ogniem):

4. opalać fam (wypalać czyjeś papierosy):

II . opalać <‑la; perf opalić> [opalatɕ] VERBE pron (wystawiać się na działanie słońca)

I . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ]

spalić perf od spalać

II . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ] VERBE trans perf

spalić SPORT:

Idiomes/Tournures:

III . spalić <‑li; imparf ‑al> [spalitɕ] VERBE pron perf

1. spalić:

2. spalić:

3. spalić:

4. spalić fam (zdemaskować się):

Voir aussi : spalać

I . spalać <‑la; imparf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERBE trans

1. spalać (niszczyć, utleniać):

2. spalać gén perf (zbyt mocno przypiec):

3. spalać gén perf (mocno opalić):

4. spalać gén perf (przepalić):

5. spalać gén imperf (zużywać):

II . spalać <‑la; imparf ‑aj; perf spalić> [spalatɕ] VERBE pron

1. spalać:

2. spalać gén imperf fig (wyczerpać się):

I . upalać <upala; imparf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERBE trans fam

1. upalać (nadpalać):

2. upalać (prażyć):

II . upalać <upala; imparf ‑aj> [upalatɕ], upalić [upalitɕ] perf VERBE pron fam

I . dopalać <‑la; imparf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERBE trans fam

II . dopalać <‑la; imparf ‑laj> [dopalatɕ], dopalić [dopalitɕ] perf VERBE pron

I . napalać <‑la; imparf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VERBE intr

II . napalać <‑la; imparf ‑laj> [napalatɕ], napalić [napalitɕ] perf VERBE pron

1. napalać (wiele wypalić):

2. napalać fam (podekscytować się):

kapalin <gén ‑u, plur ‑y> [kapalin] SUBST m HIST

I . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VERBE trans

1. odpalać (wystrzeliwać):

2. odpalać fam (dzielić się):

II . odpalać <‑la> [otpalatɕ], odpalić [otpalitɕ] perf VERBE intr

1. odpalać (strzelać):

2. odpalać (wybuchać):

3. odpalać fam:

4. odpalać fam (celnie ripostować):

5. odpalać (zapalać):

I . popalić <‑li> [popalitɕ] VERBE trans perf