Traductions de „true“ dans le dictionnaire allemand » polonais

tru̱g [truːk] VERBE trans, intr, pron

trug imparf von tragen

Voir aussi : tragen

I . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERBE trans

1. tragen (anhaben, haben):

tragen Kleidung, Namen, Bart

nosić

tragen Last

dźwigać

so etwas trägt man nicht mehr

czegoś takiego już się nie nosi

das Haar offen tragen

nosić rozpuszczone włosy

sie trägt das Haar lang

ona ma długie włosy

auf dem Arm tragen

nosić [lub nieść] na ramieniu

auf dem Rücken tragen

nosić na plecach

etw bei sich dat tragen

nosić coś przy sobie

er trug ihr den Koffer

on niósł jej walizkę

2. tragen Aufschrift:

tragen

zawierać

der Brief trägt seine Unterschrift

list m zawiera jego podpis

3. tragen (hervorbringen):

tragen Ernte

wydać

der Baum trägt Früchte

drzewo nt wydaje owoce

4. tragen (erdulden):

tragen Folgen, Verantwortung, Risiko

ponosić [perf ponieść]

tragen Leid

znosić

tragen Kreuz

dźwigać fig

die Kosten trägt ...

koszty ponosi...

Verlust/Schaden

ponieść stratę/szkodę

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy dźwiga swój krzyż fig

jeder hat sein Päckchen zu tragen

każdy ma swoje kłopoty

5. tragen fig (stützen):

einen Verein tragen

wspierać [perf wesprzeć] związek

II . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERBE intr

1. tragen:

tragen (Früchte hervorbringen) (Baum)

owocować [perf za‑]

tragen (Acker)

rodzić

tragen (Acker)

wydawać plony

die Bäume tragen dieses Jahr gut

drzewa w tym roku dobrze owocują

2. tragen:

tragen (trächtig sein) (Kuh)

być cielna

tragen (Katze)

być kotna

tragen (Hündin)

być szczenna

3. tragen:

tragen (aushalten) (Brücke)

wytrzymywać [perf wytrzymać]

das Eis trägt schon

po lodzie można już chodzić

4. tragen (sich kleiden):

man trägt wieder lang

znowu nosi się długie kreacje

5. tragen (leiden):

an etw dat [schwer] zu tragen haben

[bardzo] cierpieć z powodu czegoś

III . tra̱gen <trägt, trug, getragen> [ˈtraːgən] VERBE pron

1. tragen (sich anfühlen):

sich angenehm tragen (Kleidung)

przyjemnie się nosić

2. tragen sout (sich beschäftigen):

sich mit dem Gedanken tragen auszuwandern

nosić się z myślą opuszczenia kraju

3. tragen:

tragen (finanziell) (Projekt, Verein)

być samowystarczalnym

Tre̱u̱e <‑, sans pl > [ˈtrɔɪə] SUBST f

1. Treue (Treusein):

Treue

wierność f

jdm die Treue halten

dochować komuś wierności

jdm die Treue brechen

nie dochować komuś wierności

auf Treu und Glauben JUR

według zasady dobrej wiary

2. Treue:

Treue (Verlässlichkeit)

niezawodność f

Treue (Genauigkeit)

dokładność f

Tru̱g <‑[e]s, sans pl > [truːk] SUBST m sout

1. Trug (Täuschung):

Trug

oszustwo nt

Lug und Trug

kłamstwo i oszustwo

2. Trug (Schein):

Trug

złudzenie nt

I . tre̱u̱ [trɔɪ] ADJ

1. treu (loyal):

treu Freund

wierny

treue Dienste

szczere przysługi

ein treu ergebener Mitarbeiter

szczerze oddany współpracownik m

jdm treu ergeben sein

być komuś szczerze oddanym

treu sorgender Familienvater fam

bardzo troskliwy ojciec m rodziny

ein treuer Kunde

wierny klient m

er ist unserem Theater immer treu geblieben

on pozostał zawsze wierny naszemu teatrowi

seinen Grundsätzen treu bleiben fig

pozostać wiernym swoim zasadom

sich dat selbst treu bleiben fig

pozostać wiernym samemu sobie

hoffentlich bleibt das Glück dir auch weiterhin treu fig

miejmy nadzieję, że szczęście będzie ci nadal dopisywać

2. treu (zuverlässig):

treu

wierny

treu

niezawodny

ein treuer Freund

wierny przyjaciel m

sie ist eine treue Seele

ona to poczciwa dusza

3. treu (keinen Seitensprung machend):

treu

wierny

jdm treu sein

być komuś wiernym

sie kann nicht treu sein

ona nie potrafi być wierna

ich weiß, dass mein Mann mir treu ist

wiem, że mój mąż jest mi wierny

4. treu fam (treuherzig):

treu

szczery

treu und brav sein

być rzetelnym [lub bez zastrzeżeń]

II . tre̱u̱ [trɔɪ] ADV

treu dienen:

treu

wiernie

Re̱u̱e <‑, sans pl > [ˈrɔɪə] SUBST f

Reue

skrucha f

Reue [über etw acc]

żal m [za coś]

tätige Reue JUR

czynny żal m

tra̱t [traːt] VERBE trans, intr

trat imparf von treten

Voir aussi : treten

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERBE trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERBE intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw acc treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw acc treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw acc treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw acc treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw acc treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

tra̱f [traːf] VERBE trans, intr, pron

traf imparf von treffen

Voir aussi : treffen

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE trans

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [perf spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [perf znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [perf trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [perf zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [perf podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE intr +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE pron

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [perf spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

tro̱g [troːk] VERBE trans, intr

trog imparf von trügen

Voir aussi : trügen

I . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] VERBE trans

trügen

zwodzić [perf zwieść]

trügen

mylić [perf z‑]

wenn mich nicht alles trügt

jeśli się nie mylę

II . trü̱gen <trügt, trog, getrogen> [ˈtryːgən] VERBE intr

der Schein trügt

pozory mylą

A̱u̱e <‑, ‑n> [ˈaʊə] SUBST f REG

1. Aue sout (Gelände):

Aue

błonie nt

2. Aue (Insel):

Aue

wyspa f

Ne̱u̱e(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> SUBST mf dekl wie adj

Neue

nowy(-a) m (f)

Ha̱u̱e¹ <‑, sans pl > [ˈhaʊə] SUBST f fam (Schläge)

Haue

baty plur

Haue kriegen

dostać baty fam

Trum SUBST

Entrée d'utilisateur

Trum m TEC

odcinek cięgna między kołami m

Trum m MIN

przedział szybowy m