polonais » allemand

Traductions de „‑czyć“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

uczyć: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
życzyć: Verbe transitif
tyczyć: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
moczyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
baczyć: Verbe intransitif
juczyć: Verbe transitif
leczyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
liczyć: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
łączyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
męczyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
raczyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
ręczyć: Verbe intransitif
sączyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
toczyć: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
tuczyć: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal

Résultats dont l'orthographe est similaire : uczyć , tuczyć , toczyć , sączyć , ręczyć , raczyć , męczyć , łączyć , liczyć , leczyć , juczyć , baczyć , moczyć , tyczyć et życzyć

I . uczyć <uczy; imparf ucz perf na‑> [utʃɨtɕ] VERBE trans

uczyć (przekazywać wiedzę):

uczyć kogoś czegoś

jdn etw unterrichten [o. lehren]

Idiomes/Tournures:

nie ucz ojca dzieci robić

lehre die Nachtigall nicht singen prov

bodajbyś cudze dzieci uczył! prov

Lehrer m zu sein ist das Allerletzte nt !

jajko kurę uczy prov

das Ei nt [o. Kücken nt ] will schlauer sein als die Henne f prov

praca tuczy, bieda uczy prov

Arbeit f ernährt, Not f lehrt

uczył Marcin Marcina, a sam głupi jak świnia prov

große Reden führen, aber selber von nichts eine Ahnung haben

II . uczyć <uczy; imparf ucz> [utʃɨtɕ] VERBE intr

1. uczyć (być nauczycielem):

uczyć chemii/angielskiego

Chemie/Englisch unterrichten

2. uczyć (stanowić doświadczenie):

uczyć kogoś czegoś

uczyć kogoś dobrych manier

jdm [gute] Manieren beibringen

III . uczyć <uczy; imparf ucz> [utʃɨtɕ] VERBE pron

1. uczyć (przyswajać wiedzę):

uczyć się czegoś

uczyć się do egzaminu/na sprawdzian

für eine Prüfung/Klassenarbeit lernen

uczyć się dobrze/źle

gut/schlecht lernen

uczyć się na pamięć

auswendig lernen

ucz się, ucz, a garb ci sam urośnie [lub wyrośnie] prov

allzu viel Lernen ist ungesund iron

2. uczyć (być uczniem):

3. uczyć (nabierać doświadczenia):

sich dat aneignen

uczyć się kulturalnego zachowania

gutes Benehmen lernen

człowiek do śmierci rozumu się uczy prov

man lernt nie aus prov

życzyć <‑czy; imparf życz> [ʒɨtʃɨtɕ] VERBE trans

1. życzyć (wyrażać pragnienie):

życzę ci zdrowia/szczęśliwej podróży

ich wünsche dir Gesundheit/eine gute Reise

dobrze/źle komuś życzyć

es mit jdm gut/schlecht meinen

dobrze/źle komuś życzyć

jdm wohl/übel wollen

2. życzyć (pragnąć):

nie życzyć sobie czegoś

etw nicht wollen

czego pan/pani sobie życzy?

was wünschen Sie?

I . tyczyć <‑czy; imparf tycz> [tɨtʃɨtɕ] VERBE trans

1. tyczyć (wytyczać):

2. tyczyć (podpierać tyczkami):

an eine Stange binden

tyczyć kwiaty

Blumen an eine Stange binden

II . tyczyć <‑czy; imparf tycz> [tɨtʃɨtɕ] VERBE intr (odnosić się do kogoś, czegoś)

tyczyć kogoś/czegoś

jdn/etw betreffen

telegram tyczył jej

das Telegramm nt betraf sie

III . tyczyć <‑czy; imparf tycz> [tɨtʃɨtɕ] VERBE pron (odnosić się do kogoś, czegoś)

objaśniać szczegóły tyczące się jej zadania

die Einzelheiten der sie betreffenden Aufgaben erklären

co się tyczy...

was ... betrifft [o. anbelangt]

I . moczyć <moczy; imparf mocz> [motʃɨtɕ] VERBE trans

1. moczyć < perf z‑> (zwilżać):

moczyć włosy

2. moczyć < perf na‑> <[lub za‑]>:

moczyć (zanurzać w płynie) bieliznę

moczyć (trzymać coś w płynie) śledzie

moczyć kij hum

den Wurm [o. Würmer] baden hum fam

II . moczyć <moczy; imparf mocz> [motʃɨtɕ] VERBE pron

1. moczyć (być moczonym):

bielizna się moczy

die Wäsche f wird eingeweicht

2. moczyć < perf z‑> (bezwiednie oddawać mocz):

das Bett nässen sout

ins Bett machen

baczyć <‑czy; imparf bacz> [batʃɨtɕ] VERBE intr sout

baczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw Acht geben

nie bacząc na coś

ungeachtet einer S.

nie bacząc na coś

ohne Rücksicht auf etw

juczyć <juczy; imparf jucz> [jutʃɨtɕ] VERBE trans sout

[schwer] beladen

viel zu tragen geben

juczyć zwierzęta

Tiere schwer beladen

I . leczyć <‑czy; perf wy‑> [letʃɨtɕ] VERBE trans

leczyć (lekarz, specjalista)

leczyć (lekarstwo, środek)

leczyć (lekarstwo, środek)

wyleczyć kogoś z kataru

jdn vom Schnupfen heilen

Idiomes/Tournures:

czas leczy [wszystkie] rany

die Zeit f heilt [alle] Wunden

II . leczyć <‑czy; perf wy‑> [letʃɨtɕ] VERBE pron

1. leczyć (poddawać się leczeniu):

sich acc [ärztlich] behandeln lassen

2. leczyć (być leczonym):

in Behandlung sein

I . liczyć <‑czy; perf licz; imparf po‑> [litʃɨtɕ] VERBE trans

1. liczyć (obliczać):

[zusammen]zählen

liczyć pieniądze

policzyć coś w pamięci

etw im Kopf berechnen

liczyć straty/zyski

Verluste/Gewinne berechnen

2. liczyć (wliczać):

nie licząc kogoś/czegoś

jdn/etw nicht mitrechnen

II . liczyć <‑czy; perf licz; imparf po‑> [litʃɨtɕ] VERBE intr

1. liczyć slmt imperf (obejmować):

grupa liczy 15 osób

die Gruppe f zählt [o. umfasst] 15 Personen

2. liczyć slmt imperf (mieć nadzieję):

liczyć na kogoś/coś

auf jdn/etw zählen

III . liczyć <‑czy; perf licz; imparf po‑> [litʃɨtɕ] VERBE pron

1. liczyć slmt imperf (być cenionym):

liczy się tylko twoje zdrowie

nur deine Gesundheit f zählt

to się nie liczy

das zählt nicht

tylko ty się dla mnie liczysz

nur du zählst für mich

2. liczyć slmt imperf (szanować):

liczyć się z kimś/czymś

jdn/etw berücksichtigen

liczyć się z kimś/czymś

mit jdm/etw rechnen

liczyć się z czasem

seine Zeit zu schätzen wissen

liczyć się z każdym groszem

jede Mark [o. jeden Pfennig] zweimal umdrehen fig fam

licz się ze słowami!

zügele [o. hüte] deine Zunge!

licz się ze słowami!

achte auf deine Worte!

3. liczyć (rozliczać się):

potem się policzymy za całość

danach rechnen wir für die Gesamtheit ab

kochajmy się jak bracia, liczmy się jak Żydzi prov

wir sind wohl Brüder mpl , aber unsere Taschen fpl sind nicht Schwestern fpl

I . łączyć <‑czy; perf po‑> [wontʃɨtɕ] VERBE trans

1. łączyć (umożliwiać połączenie):

łączyć punkty, miasta, rozmowę

2. łączyć (spajać):

łączyć na rybi ogon TEC

per Fischschwanzverbindung verbinden

łączyć coś na wcisk

per Druckverbindung verbinden

3. łączyć (tworzyć związek):

łączyć naukę z wypoczynkiem

Lernen und Enstpannung verbinden

łączyć przyjemne z pożytecznym

das Angenehme mit dem Nützlichen verbinden

łączyć w sobie

in sich dat vereinen

kogoś łączy z kimś przyjaźń

jdn verbindet mit jdm Freundschaft f

kogoś łączy z kimś nienawiść do kogoś

jdn verbindet mit jdm Hass m gegen jdn

kogoś z kimś nic nie łączy

jdn verbindet mit jdm nichts

nic nas ze sobą już nie łączy

uns verbindet nichts mehr

naczynia połączone

kommunizierende Gefäße ntpl

zerwać [lub przerwać] więzy łączące kogoś z kimś/czymś

die Bande, die jdn mit jdm/etw verbinden, abbrechen

4. łączyć fam (umożliwiać rozmowę telefoniczną):

łączyć rozmowę telefoniczną

ein Telephongespräch verbinden

łączyć równolegle

parallel verbinden

5. łączyć slmt imperf (dołączać):

łączę wyrazy szacunku dla rodziców

[ich zeichne] hochachtungsvolle Grüße an die Eltern

6. łączyć slmt imperf ZOOL:

II . łączyć <‑czy; perf po‑> [wontʃɨtɕ] VERBE pron

1. łączyć RADIO, TV (mieć łączność):

łączymy się z Berlinem

wir schalten nach Berlin um

połączyć się z centralą

mit der Zentrale Verbindung aufnehmen

2. łączyć (podejmować wspólne działanie):

sich acc verbünden

kraje łączą się we wspólnej walce z terroryzmem

die Staaten mpl verbünden sich im gemeinsamen Kampf gegen den Terror

łączyć się z kimś w bólu

mit jdm sein Leid teilen

3. łączyć (jednoczyć się):

sich acc vereinen

ręce połączyły się w uścisku

die Hände fpl vereinten sich im gemeinsamen Händedruck

połączyć się węzłem małżeńskim

die Ehe schließen [o. eingehen]

4. łączyć:

łączyć (stanowić całość) (linie, drogi)

5. łączyć slmt imperf (mieć związek):

z tym łączy się niewygoda

damit ist auch eine Unbequemlichkeit f [o. Beschwerlichkeit f ] verbunden

6. łączyć CHIM:

sich acc verbinden

eine [chemische] Verbindung eingehen

I . męczyć <‑czy; imparf męcz> [mentʃɨtɕ] VERBE trans

1. męczyć < perf z‑> <[lub u‑]> (powodować zmęczenie):

ten bieg mnie męczy

der Lauf m strengt mich an

2. męczyć < perf z‑> (powodować cierpienie):

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

męczyć [lub u‑] [lub po‑]

męczy go kaszel

der Husten m plagt ihn

3. męczyć < perf z‑> <[lub po‑]> (naprzykrzać się):

nerven fam

nie męcz mnie

nerv mich nicht! fam

4. męczyć < perf za‑> (znęcać się):

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

męczyć [lub po‑] [lub u‑]

męczyć zwierzęta

5. męczyć < perf z‑> <[lub po‑]> fam (jeść niechętnie):

męczyć obiad

hinunterwürgen

II . męczyć <‑czy; imparf męcz> [mentʃɨtɕ] VERBE pron

1. męczyć < perf z‑> <[lub u‑]> (odczuwać zmęczenie):

ermatten sout

2. męczyć < perf po‑> <[lub u‑]> (cierpieć):

sich acc quälen

3. męczyć < perf po‑> (trudzić się):

męczyć się nad czymś

sich acc mit etw plagen [o. herumschlagen fam ]

I . raczyć <‑czy; imparf racz> [ratʃɨtɕ] VERBE trans

1. raczyć < perf u‑> sout (częstować):

raczyć kogoś czymś

jdn mit etw bewirten

2. raczyć iron (chcieć):

belieben iron

sich acc bequemen

nawet nie raczyłeś przeczytać

du bequemtest dich nicht einmal, es durchzulesen

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

weiß Gott, wo ...

Bóg raczy wiedzieć, gdzie...

keiner weiß, wo ... fam

II . raczyć <‑czy; imparf racz perf u‑> [ratʃɨtɕ] VERBE pron (delektować się)

raczyć się czymś

sich dat an etw gütlich tun

raczyć się czymś

ręczyć <‑czy; imparf ręcz; perf za‑ [lub po‑]> [rentʃɨtɕ] VERBE intr

ręczyć za kogoś/coś

für jdn/etw bürgen [o. einstehen]

nie ręczę za siebie

ich garantiere für nichts

nie ręczę za siebie

ich bin mir meiner selbst nicht sicher

Idiomes/Tournures:

ręczyć głową za coś/kogoś

für jdn/etw seine Hand ins Feuer legen

I . sączyć <‑czy; imparf sącz> [sontʃɨtɕ] VERBE trans

1. sączyć (pić powoli):

sączyć napój

sączyć napój

2. sączyć (nalewać powoli):

sączyć wino

langsam eingießen [o. einschenken]

3. sączyć (wydzielać):

sączyć płyn

sączyć płyn

4. sączyć (filtrować):

sączyć roztwór

sączyć roztwór

II . sączyć <‑czy; imparf sącz> [sontʃɨtɕ] VERBE pron

sączyć (wypływać, przeciekać) (krew, woda)

I . toczyć <‑czy; imparf tocz> [totʃɨtɕ] VERBE trans

1. toczyć < perf po‑> (turlać):

toczyć beczkę

toczyć kulkę

toczyć kulkę

toczyć wzrokiem

den Blick umherschweifen lassen

2. toczyć (prowadzić):

toczyć rokowania

toczyć wojnę

toczyć spór

einen Streit führen

toczyć bitwę

sich dat einen Kampf liefern

3. toczyć (nadawać kształt):

toczyć śrubę

toczyć dzban, miskę

toczyć drewno

4. toczyć sout (drążyć):

5. toczyć sout (ściągać):

toczyć wino

rzeka toczy wody

der Fluss m fließt

6. toczyć fig sout (wyniszczać):

toczyć kogoś

an jdm zehren [o. nagen]

toczy go rak

der Krebs m zehrt an ihm

II . toczyć <‑czy; imparf tocz> [totʃɨtɕ] VERBE pron

1. toczyć < perf po‑>:

toczyć (turlać się) (beczka, koło)

toczyć (piłka)

toczyć (piłka)

fortuna kołem się toczy prov

das Glücksrad nt dreht sich prov

2. toczyć < perf po‑>:

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

toczyć (płynąć) (krople, łzy)

hinunterkullern

3. toczyć < perf po‑> sout:

toczyć (dziać się) (sprawy, wypadki)

sich acc abspielen

rzecz toczy się o kogoś/coś

es dreht sich um jdn/etw

rzecz toczy się o kogoś/coś

es ist die Rede f von jdm/etw

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw geht seinen gewohnten Gang

coś toczy się utartym [lub swoim starym] torem

etw verläuft wie immer

coś toczy się nowym [lub innym] torem

etw nimmt einen neuen Verlauf

4. toczyć sout:

toczyć (być prowadzonym) (dyskusja, rokowania)

geführt werden

5. toczyć fam (iść ociężale):

trotteln fam

latschen fam

I . tuczyć <‑czy; imparf tucz perf u‑> [tutʃɨtɕ] VERBE trans

1. tuczyć zwierzęta:

pańskie oko konia tuczy prov

wie die Pflege f , so die Erträge f

pańskie oko konia tuczy prov

wer will, dass es ihm geling, seh’ selber zu seinem Ding prov

2. tuczyć hum fam ludzi:

mästen fig fam

babcia zawsze tuczyła nas różnymi przysmakami

die Großmutter f mästete uns immer mit ihren Leckereien fig fam

II . tuczyć <‑czy; imparf tucz> [tutʃɨtɕ] VERBE intr slmt imperf

tuczyć (pokarmy):

słodycze tuczą

Süssigkeiten fpl machen dick

Idiomes/Tournures:

kradzione nie tuczy prov

Gestohlenes nt macht nicht fett

III . tuczyć <‑czy; imparf tucz> [tutʃɨtɕ] VERBE pron

1. tuczyć (zwierzęta):

gemästet werden

2. tuczyć hum fam (człowiek):

in sich acc hineinstopfen

tuczyła się słodyczami

sie stopfte Süssigkeiten in sich hinein

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Page en Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski