Traductions de „Kasebrotchen“ dans le dictionnaire allemand » polonais

I . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VERBE trans, intr, pron irr

gebrochen pp von brechen

II . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] VERBE impers irr

gebrochen pp von gebrechen

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ADJ

1. gebrochen (tief deprimiert, gedämpft):

gebrochen Person, Herz, Farbe

złamany fig

2. gebrochen (schwach):

gebrochen Stimme

łamiący się

gebrochen Stimme

złamany

3. gebrochen (fehlerhaft):

in gebrochenem Deutsch

łamaną niemczyzną

III . gebrọchen [gə​ˈbrɔxən] ADV

gebrochen Polnisch/Deutsch sprechen

mówić słabo po polsku/niemiecku

Voir aussi : gebrechen , brechen

gebrẹchen* [gə​ˈbrɛçən] VERBE impers irr sout

jdm gebricht es an etw dat

nie staje komuś czegoś alt, sout

obwohl sie viel verdient, gebricht es ihr immer an Geld

choć ona dużo zarabia, brakuje jej zawsze pieniędzy

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE trans irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [perf z‑]

brechen Brot

przełamywać [perf przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig fam

sich dat einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen fam

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [perf wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [perf dotrzymać]

brechen Recht

łamać [perf z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [perf z‑]

brechen Schweigen

przerywać [perf przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [perf u‑]

brechen Widerstand

tłumić [perf s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen sout (pflücken):

brechen Blume

zrywać [perf zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [perf załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [perf odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE intr irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [perf z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [perf po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce nt mi się kraje

auf Biegen und Brechen fam

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen fam

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [perf s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [perf wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś fam

5. brechen +haben fam (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [perf z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] VERBE pron irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [perf rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [perf załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [perf odbić] się

I . ạbgebrochen VERBE trans, intr

abgebrochen pp von abbrechen

II . ạbgebrochen ADJ

1. abgebrochen (ohne Abschluss beendet):

abgebrochen Ausbildung

przerwany

eine abgebrochene Lehre

przerwana nauka f

vor einem abgebrochenen Studium kann nur gewarnt werden

można tylko przestrzegać przed przerwaniem studiów

2. abgebrochen fam (ohne Abschluss):

abgebrochen

bez ukończonej edukacji

abgebrochene Juristen sind besonders schwer zu vermitteln

szczególnie trudno o zatrudnienie dla prawników, którzy nie ukończyli edukacji

Voir aussi : abbrechen

I . ạb|brechen VERBE trans irr

1. abbrechen (lösen):

abbrechen Ast

odłamywać [perf odłamać]

abbrechen Blüte

zrywać [perf zerwać]

ein Stück [von etw] abbrechen

odrywać [perf oderwać] kawałek [czegoś]

ich habe mir ein Stück Zahn abgebrochen

odłamałem sobie kawałek zęba

sich dat einen abbrechen fam (sich ungeschickt anstellen)

zachować się niezręcznie

sich dat einen abbrechen (sich sehr anstrengen)

bardzo się wysilać

sich dat einen abbrechen (sich übertrieben vornehm benehmen)

zachowywać się zbyt dostojnie

nun brich dir mal keinen ab! fam

nie przesadzaj! fam

nun brich dir mal keinen ab! fam

nie szalej! fam

2. abbrechen (abbauen):

abbrechen Lager, Zelt

zwijać [perf zwinąć]

3. abbrechen (niederreißen):

abbrechen Gebäude

rozbierać [perf rozebrać]

abbrechen Gebäude

wyburzać [perf wyburzyć]

4. abbrechen (beenden):

abbrechen Kontakt, Beziehungen

zrywać [perf zerwać]

abbrechen Spiel, Gespräch

przerywać [perf przerwać]

die geschäftlichen Beziehungen abbrechen

zerwać kontakty służbowe

der Wettkampf wurde mittendrin abgebrochen

zawody przerwano w połowie

5. abbrechen INFOR:

abbrechen

anulować

abbrechen

przerwać

ein Programm abbrechen

przerwać działanie programu

die Dateneingabe abbrechen

przerwać wpisywanie danych

II . ạb|brechen VERBE intr irr +sein

1. abbrechen:

abbrechen (kaputtgehen) (Ast, Stückchen)

odłamywać [perf odłamać] się

2. abbrechen:

abbrechen (beendet werden) (Verhandlungen, Kontakte)

urywać [perf urwać] się

ụngebrochen ADJ

ungebrochen

niezłomny

Le̱berkäsebrötchen <‑s, ‑> SUBST nt

Leberkäsebrötchen

bułka f z pasztetem i wątróbką

kaserni̱e̱ren* [kazɛr​ˈniːrən] VERBE trans

kasernieren

koszarować [perf s‑]

Kä̱sebrot <‑[e]s, ‑e> SUBST nt

Käsebrot

kromka f chleba z serem

Brö̱tchen <‑s, ‑> [ˈbrøːtçən] SUBST nt

Brötchen

bułka f

belegte Brötchen

kanapka f

Idiomes/Tournures:

kleine Brötchen backen fam

mieć skromne wymagania

sich dat seine Brötchen verdienen fam

zarabiać [perf zarobić] na życie

Kä̱sekuchen <‑s, ‑> SUBST m CULIN

Käsekuchen

sernik m

Kạ̈stchen <‑s, ‑> [ˈkɛstçən] SUBST nt

1. Kästchen diminutif de Kasten

Kästchen

pudełko nt

2. Kästchen (Rechteck auf Papier):

Kästchen

prostokąt m

Voir aussi : Kasten

Kạsten <‑s, Kästen> [ˈkastən, pl: ˈkɛstən] SUBST m

1. Kasten:

Kasten (Behälter)

pudło nt

Kasten (für Besteck)

pudełko nt

Kasten (für Schmuck)

szkatułka f

Kasten (für Sicherungen, Kabel)

skrzynka f

etwas auf dem Kasten haben fam

mieć głowę nie od parady fam

2. Kasten (Kiste):

Kasten

skrzynka f

zwei Kästen Bier

dwie skrzynki piwa

3. Kasten SPORT (Turngerät):

Kasten

skrzynia f

4. Kasten A, CH (Schrank):

Kasten

szafa f

5. Kasten (Schaukasten):

Kasten

gablot[k]a f

6. Kasten fam (Briefkasten):

Kasten

skrzynka f [pocztowa]

Kasten

skrzynka na listy

7. Kasten péj fam (Gebäude):

Kasten

rudera f fam

8. Kasten péj fam (Auto):

Kasten

[stary] grat m péj fam

Kasten

rzęch m péj fam

9. Kasten péj fam (Schiff):

Kasten

łajba f fam

10. Kasten fig fam (Schule):

Kasten

buda f fam

11. Kasten fig fam (Gefängnis):

Kasten

paka f fam

12. Kasten péj fam (Radio, Fernseher):

Kasten

pudło nt péj fam

Wọ̈rtchen <‑s, ‑> [ˈvœrtçən] SUBST nt

Wörtchen diminutif de Wort

Wörtchen

słówko nt

Wörtchen

słóweczko nt

wenn das Wörtchen ”wenn“ nicht wär, ...

gdyby nie [małe] słówko „gdy”...

Idiomes/Tournures:

ein Wörtchen mitzureden haben fam

mieć coś do powiedzenia

ich habe mit dir noch ein Wörtchen zu reden fam

mam do zamienienia z tobą parę słów [lub z tobą do pomówienia] fam

Voir aussi : Wort , Wort

Wọrt² <‑[e]s, ‑e> [vɔrt, pl: ˈvɔrtə] SUBST nt

1. Wort (Äußerung):

Wort

słowo nt

kein Wort miteinander reden

nie zamienić ze sobą ani słowa

etw mit keinem Wort erwähnen

nie wspomnieć o czymś ani słowem

in Worten

słownie

das geschriebene/gesprochene Wort

słowo pisane/mówione

etw in Worte fassen

wyrażać [perf wyrazić] coś słowami

mir fehlen die Worte!

brak mi słów!

ein paar Worte wechseln

zamienić parę słów

ohne ein Wort des Bedauerns

bez słowa skruchy

mit anderen Worten

innymi słowy

das Wort an jdn richten

kierować [perf s‑] do kogoś słowo

nicht viele Worte machen

nie mówić dużo

nicht viele Worte machen

być małomównym

sein eigenes Wort nicht mehr verstehen

nie słyszeć nawet własnych słów

jedes Wort von ihr traf

każde jej słowo było trafne

davon ist kein Wort wahr

w tym nie ma ani słowa prawdy

ein offenes/ernstes Wort mit jdm reden

otwarcie/poważnie z kimś rozmawiać [perf po‑]

das rechte Wort zur rechten Zeit

właściwe słowo we właściwym czasie

hättest du doch ein Wort gesagt!

gdybyś tylko słowo powiedział!

davon hat mir niemand ein Wort gesagt, davon hat man mir kein Wort gesagt

nikt ani słowem nie wspomniał mi o tym

auf ein Wort!

na komendę!

mit einem Wort

jednym słowem

Wort für Wort

słowo w słowo

im wahrsten Sinne des Wortes

w prawdziwym tego słowa znaczeniu

aufs Wort gehorchen

być posłusznym

das glaube ich dir aufs Wort

wierzę ci na słowo

[bei jdm] ein gutes Wort für jdn einlegen

wstawiać [perf wstawić] się za kimś [u kogoś]

den Worten Taten folgen lassen

potwierdzić swoje słowa czynami

jdn mit leeren Worten abspeisen

zbyć kogoś pięknymi słówkami

eine Sprache in Wort und Schrift beherrschen

opanować język w mowie i piśmie

in Wort und Bild

w słowie i obrazie

dabei habe ich auch noch ein Wort mitzureden

jeszcze ja mam tu coś do powiedzenia

über jdn/etw kein Wort verlieren

nie wspomnieć ani słowem o kimś/czymś

das ist mein letztes Wort

to moje ostatnie [lub ostateczne] słowo

das letzte Wort haben

mieć ostatnie słowo [lub decydujący głos]

ein Wort gibt das andere

od słowa do słowa

hast du da noch Worte! fam

brak[uje] słów! fam

jdm das Wort im Mund [her]umdrehen

przekręcać [perf przekręcić] czyjeś słowa

du nimmst mir das Wort aus dem Munde

wyjąłeś mi to z ust

dein Wort in Gottes Ohr

oby się sprawdziło to, co mówisz

2. Wort sans pl (Versprechen):

Wort

słowo nt

jdm sein Wort geben

dać komuś słowo

sein Wort halten

dotrzymywać [perf dotrzymać] [swego] słowa

sein Wort brechen

łamać [perf z‑] słowo

auf mein Wort!

daję ci moje słowo!

jdn beim Wort nehmen

trzymać kogoś za słowo

ich bin [o. stehe] bei ihm im Wort

dałem mu swoje słowo

3. Wort (Rede):

jdn nicht zu Wort kommen lassen

nie dopuszczać [perf dopuścić] kogoś do słowa

das Wort hat Herr Schmidt

głos zabiera pan Schmidt

das Wort ergreifen

zabrać głos

jdm das Wort erteilen [o. geben]

udzielić komuś głosu

jdm das Wort entziehen

odebrać komuś głos

jdm das Wort verbieten

zabraniać komuś mówić

jdm das Wort verbieten

pozbawić kogoś prawa głosu

ums Wort bitten

prosić o udzielenie głosu

jdm ins Wort fallen

wpadać [perf wpaść] komuś w słowo

sich zu Wort melden

zgłaszać [perf zgłosić] się

4. Wort (Ausspruch):

ein Wort Goethes

słowa ntpl Goethego

geflügelte Worte

skrzydlate słowa

Wọrt¹ <‑[e]s, Wörter> [vɔrt, pl: ˈvœrtɐ] SUBST nt (sprachliche Einheit)

Wort

słowo nt

Wort

wyraz m

ein Wort an die Tafel schreiben

napisać słowo na tablicy

diese Wörter kenne ich nicht

nie znam tych słów