Traductions de „treated“ dans le dictionnaire allemand » polonais

I . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERBE trans

1. treten (einen Fußtritt geben):

treten Person, Tier

kopać [perf s‑]

2. treten (betätigen):

treten Pedal

naciskać [perf nacisnąć]

treten Bremse, Kupplung

włączać [perf włączyć]

3. treten (sich am Fuß verletzen):

sich dat einen Nagel in den Fuß treten

wbić sobie gwóźdź w stopę

II . tre̱ten <tritt, trat, getreten> [ˈtreːtən] VERBE intr

1. treten +haben:

treten (seinen Fuß auf/in etw setzen) (Person)

nadepnąć

jdm auf den Fuß treten

nadepnąć komuś na stopę

jdm gegen das Bein treten

kopnąć kogoś w nogę

der Junge hat aus Wut gegen die Wand getreten

chłopiec kopnął ze złości w ścianę

in ein Fettnäpfchen treten

popełnić nietakt [lub gafę] [lub faux pas]

2. treten +sein (gehen, kommen):

an etw acc treten Fenster

podejść do czegoś

auf etw acc treten Balkon

wychodzić na coś

er trat auf die Bühne

on wyszedł na scenę

Schweiß trat ihr auf die Stirn fig

pot wystąpił jej na czoło

durch etw acc treten Tür

przechodzić [perf przejść] przez coś

über etw acc treten Schwelle

przekroczyć coś

zur Seite treten

odsunąć się

treten Sie näher!

proszę podejść bliżej!

der Fluss trat über die Ufer

rzeka f wystąpiła z brzegów

in den Staatsdienst treten

wstępować [perf wstąpić] do służby państwowej

in den Ruhestand treten

przechodzić [perf przejść] w stan spoczynku

in den Streik treten

przystępować [perf przystąpić] do strajku

in Aktion treten

przystępować do akcji

in jds Leben treten

wchodzić [perf wejść] w czyjeś życie

an jds Stelle treten fig

stawiać [perf postawić] się na czyimś miejscu

3. treten +haben o sein (betätigen):

auf etw acc treten

nadepnąć na coś

auf die Bremse treten

naciskać [perf nacisnąć] na hamulec

in die Pedalen treten (beim Radfahren)

naciskać [perf nacisnąć] na pedały

4. treten +sein (austreten):

aus etw treten (Gas)

ulatniać się z czegoś

aus etw treten (Öl)

wyciekać z czegoś

Voir aussi : vortreten , heraustreten , eintreten , austreten

vo̱r|treten VERBE intr irr +sein

1. vortreten (nach vorn treten):

vortreten

występować [perf wystąpić] naprzód

2. vortreten fam:

vortreten (vorstehen) (Augen, Ader)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch

hera̱u̱s|treten VERBE intr irr +sein

1. heraustreten (nach draußen treten):

heraustreten

wychodzić [perf wyjść]

heraustreten

występować [perf wystąpić]

aus dem Haus heraustreten

wyjść z domu

aus der Reihe heraustreten

wystąpić z szeregu

2. heraustreten:

heraustreten (anschwellen) (Adern)

nabrzmiewać [perf nabrzmieć]

heraustreten (Augen)

wychodzić [perf wyjść] na wierzch [lub z orbit] fam

I . e̱i̱n|treten VERBE intr irr

1. eintreten +sein (hineingehen):

[in das Zimmer] eintreten

wchodzić [perf wejść] [do pokoju]

2. eintreten +sein (beginnen):

[mit jdm] in Verhandlungen/eine Diskussion eintreten

rozpoczynać [perf rozpocząć] [z kimś] negocjacje/dyskusję

3. eintreten +sein:

eintreten (sich ereignen) (Besserung, Bewusstlosigkeit)

następować [perf nastąpić]

eintreten (Fall)

zdarzyć się

eintreten (Verschlechterung, Übelkeit)

występować [perf wystąpić]

eintreten (Tod)

nadchodzić [perf nadejść]

das Eintreten

wystąpienie nt

das Ereignis trat am 18. Juli 1985 ein

to zdarzenie nt wydarzyło się 18 lipca 1985 roku

was wir befürchteten, trat ein

to, czego się obawialiśmy, nastąpiło

als der Tod eintrat, war der Patient bereits bewusstlos

gdy nadeszła śmierć f , pacjent m był już nieprzytomny

4. eintreten +sein:

eintreten (auftreten) (Stille)

zapadać [perf zapaść]

eintreten (Tauwetter)

nastawać [perf nastać]

tiefes Schweigen trat plötzlich ein

nagle nastało głębokie milczenie nt

5. eintreten +sein (gelangen):

in die Umlaufbahn eintreten

docierać [perf dotrzeć] na orbitę

6. eintreten +sein (sich einsetzen):

für jdn/etw eintreten

wstawiać [perf wstawić] się za kimś/czymś

7. eintreten +haben (Fußtritte versetzen):

auf jdn eintreten

kopać kogoś

8. eintreten +sein (beitreten):

in eine Partei eintreten

wstępować [perf wstąpić] do partii

II . e̱i̱n|treten VERBE trans irr

1. eintreten (zerstören):

die Tür eintreten

wyważać [perf wyważyć ][lub wywalać [perf wywalić ]] drzwi kopniakami fam:

2. eintreten (sich eindrücken):

sich dat einen Dorn eintreten

wbić sobie kolec

I . a̱u̱s|treten VERBE intr irr +sein

1. austreten:

austreten (nach außen treten) (Flüssigkeit)

wyciekać [perf wyciec]

austreten (Gas)

ulatniać [perf ulotnić] się

austreten (Blut)

ciec

austreten (Blut)

cieknąć

2. austreten nur infin (zur Toilette gehen):

austreten fam

wychodzić [perf wyjść]

fam ich muss austreten

muszę wyjść fam

3. austreten (ausscheiden):

austreten

występować [perf wystąpić]

aus einer Partei/Kirche austreten

wystąpić z partii/Kościoła

aus einem Verein austreten

wystąpić ze stowarzyszenia

II . a̱u̱s|treten VERBE trans irr

1. austreten (auslöschen):

ein Feuer austreten

zgasić ogień

eine Zigarettenkippe austreten

zadeptać niedopałek

2. austreten (abnutzen):

austreten Treppenstufen

wydeptać

austreten Schuhe

rozchodzić

Tre̱ter <‑s, ‑> SUBST m fam

Treter

schodzony but m

Treter

bucisko nt fam

I . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE trans

1. treffen (begegnen):

treffen

spotykać [perf spotkać]

2. treffen (vorfinden):

treffen

znajdować [perf znaleźć]

3. treffen (nicht verfehlen):

etw treffen Ziel

trafiać [perf trafić] [w] coś

getroffen!

trafiony!

sie traf das Ziel sofort

ona natychmiast trafiła do celu

mit deinem Job hast du es ja gut getroffen fig

udało ci się z tą twoją pracą

es mit Wetter gut/schlecht getroffen haben fig

trafić na dobrą/złą pogodę

tödlich getroffen

śmiertelnie ugodzony

nicht treffen

nietrafiony

4. treffen:

treffen (innerlich berühren) (Nachricht)

poruszyć

das trifft mich nicht

to mnie nie [po]rusza

5. treffen (ausführen):

treffen Abkommen

zawierać [perf zawrzeć]

treffen Entscheidung

podejmować [perf podjąć]

treffen Maßnahmen

przedsięwziąć

treffen Vereinbarung

osiągnąć

treffen Vorbereitungen

poczynić

Vorkehrungen gegen etw treffen

przedsięwziąć kroki przeciw czemuś

seine Wahl treffen

dokonać swojego wyboru

6. treffen (betreffen):

treffen

dotyczyć

das trifft dich

to dotyczy ciebie

mich trifft keine Schuld

nie ma w tym żadnej mojej winy

II . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE intr +haben

treffen (das Ziel treffen) (Person)

trafić do celu

treffen (Schuss)

osiągnąć cel

III . trẹffen <trifft, traf, getroffen> [ˈtrɛfən] VERBE pron

1. treffen (zusammentreffen):

sich [mit jdm] treffen

spotykać [perf spotkać] się [z kimś]

heute treffe ich mich mit meinen Bekannten

dziś spotykam się z moimi znajomymi

2. treffen (sich fügen):

das trifft sich gut/schlecht, dass ...

dobrze/źle się składa, że...

wie es sich so trifft!

dziwnym trafem!

I . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERBE trans

1. treiben a. fig (dazu bringen, sich in bestimmte Richtung zu bewegen):

treiben Menschen, Tiere

gnać

jdn zum Äußersten treiben

doprowadzić kogoś do ostateczności

auseinander treiben Menge, Herde

rozpędzać [perf rozpędzić]

der Hunger trieb ihn zum Diebstahl

głód zmusił go do kradzieży

der Wind treibt die Blätter durch die Straßen

wiatr gna liście przez ulice

sich [von der Strömung] treiben lassen

dać się ponieść [prądowi]

die Preise in die Höhe treiben

podbijać [lub podnosić] ceny

es trieb ihr den Schweiß auf die Stirn

to wywołało u niej pot na czole

2. treiben (antreiben):

treiben Getriebe, Räder

napędzać [perf napędzić]

3. treiben (betreiben):

treiben Handel

prowadzić

Spionage treiben

zajmować się

Missbrauch mit etw dat treiben

nadużywać [perf nadużyć] czegoś

er treibt nur dummes Zeug fam

on robi tylko głupoty

4. treiben BOT:

treiben Blätter, Blüten, Knospen

puszczać [perf puścić]

treiben Blätter, Blüten, Knospen

wypuszczać [perf wypuścić]

5. treiben (veranlassen):

treiben

skłaniać

jdn [zur Eile] treiben

poganiać kogoś

er trieb sie zur Eile

on ją poganiał

er treibt mich noch zum Wahnsinn

on doprowadza mnie do szału

6. treiben SPORT:

treiben

uprawiać

7. treiben (hineinschlagen):

treiben

wbijać [perf wbić]

treiben Tunnel

drążyć [perf wy‑]

Pflöcke in den Boden treiben

wbijać kołki w ziemię

Idiomes/Tournures:

es zu toll treiben fam

posuwać [perf posunąć] się za daleko fam

es [mit jdm] treiben

sypiać [z kimś] fam

II . tre̱i̱ben <treibt, trieb, getrieben> [ˈtraɪbən] VERBE intr

1. treiben +sein (sich fortbewegen):

auf dem Wasser treiben

płynąć [perf po‑]

auseinander treiben (Wolken)

rozproszyć się

2. treiben +haben BOT (Pflanze):

treiben

puszczać [perf puścić] pąki

3. treiben +haben fam:

treiben (harntreibend wirken) (Bier, Kaffee)

działać [perf po‑] moczopędnie

Idiomes/Tournures:

sich treiben lassen

zajmować bierną postawę w życiu

I . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERBE trans

1. trennen (auseinanderreißen):

trennen Personen, Gegenstände

dzielić

trennen Personen, Gegenstände

rozdzielać [perf rozdzielić]

etw/jdn [von etw/jdm] trennen

oddzielać [perf oddzielić] coś/kogoś [od czegoś/kogoś]

die Streitenden trennen

rozdzielić kłócących się

Mutter und Kind voneinander trennen

oddzielić matkę od dziecka

sie wurden durch den Krieg [voneinander] getrennt

oni zostali rozdzieleni [lub rozłączeni] przez wojnę

die beiden trennen Welten

oni to dwa światy

2. trennen (unterscheiden):

trennen Dinge, Begriffe

rozróżniać [perf rozróżnić]

3. trennen (bei der Kleidung):

etw von etw trennen

odpruć coś od czegoś

die Knöpfe von einer Jacke trennen

odpruć guziki od kurtki

etw aus etw trennen

wypruć coś z czegoś

das Innenfutter aus dem Mantel trennen

wypruć podszewkę z płaszcza

4. trennen LING:

trennen Wort

dzielić

trennen Begriffe

oddzielać

trennen Silben

dzielić

5. trennen (teilen):

zahlen Sie zusammen oder getrennt?

płacą państwo razem czy oddzielnie?

6. trennen CHIM (zerlegen):

trennen

rozkładać [perf rozłożyć]

II . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERBE intr

1. trennen (unterscheiden):

trennen

rozróżniać [perf rozróżnić]

zwischen verschiedenen Konzepten trennen

wyróżniać odmienne koncepcje

2. trennen TEC:

trennen

selekcjonować

gut/schlecht/scharf trennen (Trennschärfe besitzen)

mieć dobrą/złą/dużą selektywność

III . trẹnnen [ˈtrɛnən] VERBE pron

1. trennen (auseinander gehen):

trennen

rozchodzić [perf rozejść] się

hier trennen sich unsere Wege

tu rozchodzą się nasze drogi

2. trennen (die Beziehung lösen):

trennen

rozstać się

sie haben sich getrennt

oni się rozstali

3. trennen (weggeben):

sie konnte sich nicht davon trennen

ona nie mogła się z tym rozstać

4. trennen (kündigen):

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

rozstaliśmy się z tym współpracownikiem

wir haben uns von diesem Mitarbeiter getrennt

wypowiedzieliśmy pracę temu współpracownikowi

5. trennen SPORT:

die Mannschaften trennten sich [mit] 0:1 fig

drużyny zakończyły mecz wynikiem 0:1

Voir aussi : getrennt

I . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADJ

getrennt

rozdzielony

getrennt Haushalt, Zimmer

oddzielny

II . getrẹnnt [gə​ˈtrɛnt] ADV

getrennt leben

osobno

getrennt schreiben

rozdzielnie

schreibt man das getrennt?

czy to się pisze rozdzielnie?

I . kreati̱v [krea​ˈtiːf] ADJ sout

kreativ Mensch, Fähigkeiten:

kreativ

kreatywny

II . kreati̱v [krea​ˈtiːf] ADV sout

kreativ denken:

kreativ

kreatywnie

Trester SUBST

Entrée d'utilisateur

Trester m AGR

wytłok m