polonais » allemand

Traductions de „pzenosić“ dans le dictionnaire polonais » allemand (Aller à allemand » polonais)

Afficher le résumé de tous les résultats

przenosić: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif III. Verbe pronominal
pozanosić
przynosić: Verbe transitif
przenosiciel: Substantif
poprzenosić
podnosić: I. Verbe transitif II. Verbe pronominal
pownosić
poznosić
przeprosić
poodnosić: Verbe transitif
powynosić
ponanosić: Verbe intransitif
naprzynosić: Verbe intransitif
poprzynosić
naznosić
roznosić: I. Verbe transitif II. Verbe intransitif
poroznosić
podkosić: Verbe transitif
poprosić

Résultats dont l'orthographe est similaire : przenosić , przenosiciel , przynosić , pozanosić , poprzenosić , poznosić , pownosić , podnosić , przeprosić , ponanosić , powynosić , poodnosić , poprzynosić , naprzynosić , poprosić , podkosić , poroznosić , roznosić et naznosić

I . przenosić <‑si; perf przenieść> [pʃenoɕitɕ] VERBE trans

1. przenosić < perf po‑> (przemieszczać):

przenosić bagaż, dziecko

przenosić ciężar ciała

przenieść wzrok na coś

den Blick auf etw acc richten [o. werfen]

przenieść coś na papier sout

etw zu Papier bringen

przenosić prawa/obowiązki na kogoś

auf jdn Rechte/Pflichten übertragen

przenosić wzrok z kogoś na kogoś

den Blick von jdm zu jdm wechseln

wiara góry przenosi prov

der Glaube m kann Berge versetzen

2. przenosić (lokować w innym miejscu):

przenosić siedzibę, stolicę

przenieść kogoś na inne stanowisko

jdn in eine andere Stellung versetzen

przenieść ucznia do innej szkoły

den Schüler in eine andere Schule versetzen

przenieść kogoś w stan spoczynku

jdn in den Ruhestand versetzen

przenieść kogoś na emeryturę

jdn pensionieren

3. przenosić (roznosić):

przenosić zarazki

choroby przenoszone drogą płciową

sexuell übertragbare Krankheiten fpl

choroby przenoszone drogą płciową

Geschlechtskrankheiten fpl

4. przenosić (rozdzielać):

przenosić wyraz

5. przenosić < perf po‑> (przerysowywać, przepisywać):

przenosić poprawki, dane

przenosić poprawki, dane

II . przenosić <‑si; perf przenieść> [pʃenoɕitɕ] VERBE intr

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

zu weit fliegen

przenosić (strzelać za daleko) (pocisk)

über das Ziel hinaus fliegen

przenosić (armata)

zu weit schießen

przenosić (armata)

über das Ziel hinaus schießen

III . przenosić <‑si; perf przenieść> [pʃenoɕitɕ] VERBE pron

1. przenosić < perf po‑>:

przenosić (zmieniać miejsce pobytu) (człowiek)

na kolację przenieśli się na taras

zum Abendbrot zogen sie auf die Terasse um

przenieść się do wieczności sout

in die Ewigkeit hinübertreten

przenieść się myślą dokądś sout

die Gedanken irgendwohin schweifen lassen

przenieść się na łono Abrahama sout

über den Jordan gehen sout

przenieść się na tamten świat

das Zeitliche segnen sout

2. przenosić (zmieniać miejsce pracy, nauki):

przenieść się do innej firmy/szkoły

die Schule/Firma wechseln

3. przenosić:

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

sich acc ausbreiten

przenosić (rozprzestrzeniać się) (ogień, wojna, choroba)

um sich greifen

4. przenosić:

przenosić (zostać ulokowanym w innym miejscu, czasie) (firma, szkoła)

nasz wydział przeniósł się do innego bydunku

unsere Fakultät f ist in ein anderes Gebäude umgezogen

5. przenosić fam (zostać przerysowanym, przepisanym):

wzór haftu łatwo przeniósł się na płótno

das Stickmuster nt ließ sich leicht auf die Leinwand übertragen

pozanosić [pozanoɕitɕ]

pozanosić perf od zanosić

Voir aussi : zanosić

I . zanosić <‑si; perf zanieść> [zanoɕitɕ] VERBE trans

1. zanosić (dostarczać):

zanieść dziecko do łóżka

das Kind ins Bett bringen

zanieść komuś wiadomość

jdm eine Nachricht überbringen

2. zanosić (unosić):

prąd zaniósł łódkę w szuwary

die Strömung f trieb das Boot ins Schilf

3. zanosić (pokryć czymś sypkim, lotnym):

wiatr zaniósł śniegiem pola

die Felder ntpl waren vom Schnee verweht

wiatr zaniósł śniegiem pola

der Wind m wehte Schnee auf die Felder

II . zanosić <‑si; perf zanieść> [zanoɕitɕ] VERBE pron (być opanowanym jakimś uczuciem)

übermannt [o. befallen] werden

zanosić się od płaczu/śmiechu [lub płaczem/śmiechem]

in Tränen/Gelächter ausbrechen

III . zanosić <‑si; perf zanieść> [zanoɕitɕ] VERBE pron, impers

zanosić (być prawdopodobnym):

Idiomes/Tournures:

zanosi się na deszcz/awanturę

es sieht nach Regen/Ärger aus

przynosić <‑si; perf przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] VERBE trans

1. przynosić < perf po‑> (donieść):

przynosić prezent

przynosić odgłos, zapach

2. przynosić fig (pociągać za sobą):

mit sich dat bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung f sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

przenosiciel <gén ‑a, plur ‑e> [pʃenoɕitɕel] SUBST m

1. przenosiciel sout (przenośnik):

przenosiciel

[Über]träger m

2. przenosiciel MÉD:

przenosiciel

przenosiciel wirusa

Virusüberträger m

poprzenosić [popʃenoɕitɕ]

poprzenosić perf od przenosić - 1

I . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE trans

1. podnosić (unosić):

podnosić kołnierz

podnosić kołnierz

podnosić kurtynę

podnosić kurtynę

heben

podnosić słuchawkę telefonu

podnosić głos

die Stimme heben sout

podnosić głowę

podnosić kotwicę

den Anker lichten

podnosić na kogoś rękę

gegen jdn die Hand erheben

podnieść poprzeczkę

die Messlatte höher legen

podnosić wzrok

den Blick heben

z podniesionym czołem

mit hoch [o. stolz] erhobenem Kopf

podnosić żagle

die Segel aufziehen

2. podnosić (to, co upadło):

podnosić krzesło

wieder hinstellen

podnosić rękawiczkę

w przeciągu pięciu lat podnieśli kraj z ruiny fig

innerhalb von fünf Jahren haben sie das Land aus Ruinen auferstehen lassen sout

3. podnosić (pomagać wstać):

podnosić chorego

den Kranken anheben

podnosić chorego

dem Kranken hochhelfen

podnosić kogoś na duchu

podnosić kogoś na duchu

jdm Mut machen [o. zusprechen]

4. podnosić (przybliżać):

podnosić szklankę do ust

das Glas an den Mund heben

podnieść rzuconą rękawicę

den Handschuh aufheben

5. podnosić (powodować uniesienie):

wiatr podniósł opadłe liście

der Wind m wirbelte die Blätter auf

6. podnosić (podwyższać):

podnosić poziom, płace

podnosić napięcie, natężenie

podnosić wydajność, kwalifikacje

Leistung/Qualifikationen steigern

podnieść liczbę do potęgi MATH

eine Zahl potenzieren

7. podnosić (zwracać uwagę na coś):

podnosić problem/kwestię

ein Problem/eine Frage berühren [o. ansprechen]

8. podnosić (wszczynać):

podnosić alarm

podnosić krzyk, płacz

podnosić krzyk, płacz

podnosić protest

podnosić protest

II . podnosić <‑si; perf podnieść [lub po‑]> [podnoɕitɕ] VERBE pron

1. podnosić (wstawać):

sich acc erheben

podnieść się z łóżka

sich vom Bett erheben

2. podnosić:

podnosić (zostać uniesionym) (semafor)

sich acc heben

barometr podnosi się

das Barometer nt steigt

włosy podniosły mu się na głowie

die Haare ntpl sind ihm zu Berge gestiegen

3. podnosić:

podnosić (podwyższać się) (poziom wody)

4. podnosić:

podnosić (wzbijać się w górę) (kurz)

podnosić (płatki śniegu)

podnosić (mgła)

sich acc heben

5. podnosić fig:

podnosić (podwyższać się, rosnąć) (ceny, dochody)

6. podnosić fig (zmieniać stan):

podnosić się z biedy

auf die Beine kommen

7. podnosić fig:

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

sich acc erheben

podnosić (rozbrzmiewać) (krzyk, hałas)

erschallen sout

8. podnosić fig:

podnosić (powstawać) (wiatr)

podnosić (powstawać) (wiatr)

sich acc erheben

pownosić [povnoɕitɕ]

pownosić perf od wnosić

Voir aussi : wnosić

I . wnosić <‑si perf wnieść> [vnoɕitɕ] VERBE trans

1. wnosić (umieścić we wnętrzu):

wnosić krzesła do sali

die Stühle in den Raum hineintragen

wnieść psa do samochodu

den Hund in das Auto hineinbringen

wnosić potrawy na stół

die Speisen auf den Tisch stellen

wnosić wkład do spółki

eine Einlage [in die Gesellschaft] einbringen

wnieść coś w posagu

etw als Mitgift f mitbringen

2. wnosić (umieścić wyżej):

wnieść meble na strych

die Möbel in die Dachkammer hochbringen

wnieść wózek po schodach

den Kinderwagen die Treppe hoch tragen

3. wnosić (dodać):

wnosić poprawki do ustawy

Änderungsvorschläge für ein Gesetz einbringen

4. wnosić écrit (uiszczać):

wnosić opłatę

Gebühr entrichten

5. wnosić écrit (przedkładać):

wnosić podanie, pozew, wniosek

wnosić podanie, pozew, wniosek

II . wnosić <‑si> [vnoɕitɕ] VERBE intr (wnioskować)

wnosić z czegoś, że...

aus etw [schluss]folgern [o. schließen] , dass ...

poznosić [poznoɕitɕ]

poznosić perf od znosić

Voir aussi : znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE trans

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić most

znosić most

znosić tamę

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

znosić ból, niewygody

9. znosić (być podatnym na wpływ):

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen fpl vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen fam ]

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE pron

1. znosić (tolerować się nawzajem):

sich acc vertragen

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen fam ]

2. znosić (neutralizować się):

sich acc aufheben

przeprosić [pʃeproɕitɕ]

przeprosić perf od przepraszać

Voir aussi : przepraszać

I . przepraszać <‑sza; perf przeprosić> [pʃepraʃatɕ] VERBE trans (prosić o wybaczenie)

przepraszać kogoś za coś

sich acc bei jdm für etw entschuldigen

II . przepraszać <‑sza; perf przeprosić> [pʃepraʃatɕ] VERBE intr (formuła grzecznościowa)

III . przepraszać <‑sza; perf przeprosić> [pʃepraʃatɕ] VERBE pron (godzić się)

przepraszać się z kimś

sich acc mit jdm versöhnen

poodnosić <‑si> [poodnoɕitɕ] VERBE trans perf

1. poodnosić (odnieść na miejsce):

2. poodnosić (dostarczyć):

3. poodnosić (uzyskać coś):

poodnosili sukcesy na konkursach

sie haben viele Erfolge bei Wettbewerben gehabt

powynosić [povɨnoɕitɕ]

powynosić perf od wynosić

Voir aussi : wynosić

I . wynosić <‑si; perf wynieść> [vɨnoɕitɕ] VERBE trans

1. wynosić (w inne miejsce, na zewnątrz):

wynosić śmieci

wynosić kwiaty na balkon

die Blumen auf den Balkon tragen [o. stellen]

2. wynosić (w górę):

wynosić balon, rakietę

wynieść kogoś na tron

jdn auf den Thron heben

wynosić kogoś pod niebiosa

jdn in den Himmel heben [o. über den grünen Klee loben fam ]

3. wynosić (mieć wartość):

sich acc belaufen

koszty/straty wyniosły 1000 funtów

die Kosten plur /Verluste mpl betrugen [o. beliefen sich auf] 1000 Pfund

II . wynosić <‑si; perf wynieść> [vɨnoɕitɕ] VERBE pron

1. wynosić sout (wznosić się):

wynosić się ponad coś

sich acc über etw acc erheben

2. wynosić (wywyższać się):

wynosić się ponad innych

sich acc über andere erheben

3. wynosić fam (odchodzić):

wynosić się z domu

von zu Hause wegziehen

wynoś się [stąd]!

verschwinde [von hier]! fam

wynoś się [stąd]!

mach, dass du [von hier] wegkommst! fam

wynoś się do diabła!

geh [o. scher dich] zum Teufel! fam

ponanosić <‑si> [ponanoɕitɕ] VERBE intr perf

1. ponanosić (nanosić dużo):

[zusammen]tragen

ponanosił książek do domu

er hat viele Bücher zu Hause zusammengetragen

2. ponanosić sout (nanieść poprawki):

naprzynosić <‑si; imparf ‑oś> [napʃɨnoɕitɕ] VERBE intr perf fam (przynieść dużo)

naprzynosić

viel von etw [mit]bringen

naprzynosiła kwiatów do domu

sie hat viele Blumen nach Hause mitgebracht

poprzynosić [popʃɨnoɕitɕ]

poprzynosić perf od przynosić

Voir aussi : przynosić

przynosić <‑si; perf przynieść> [pʃɨnoɕitɕ] VERBE trans

1. przynosić < perf po‑> (donieść):

przynosić prezent

przynosić odgłos, zapach

2. przynosić fig (pociągać za sobą):

mit sich dat bringen

coś przynosi komuś wstyd

etw bringt jdm Schande

ktoś przyniósł komuś wstyd

jd hat jdm Schande gemacht

coś przynosi komuś zaszczyt

etw gereicht jdm zur Ehre

to przyniesie mi ujmę

das wird mich nur kränken [o. beeinträchtigen]

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jds Leid lindern

przynosić komuś ulgę w cierpieniu

jdm eine Erleichterung f sein

3. przynosić (przysporzyć):

przynosić zyski

Gewinne bringen

naznosić [naznoɕitɕ]

naznosić perf od znosić

Voir aussi : znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE trans

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić most

znosić most

znosić tamę

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

znosić ból, niewygody

9. znosić (być podatnym na wpływ):

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen fpl vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen fam ]

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VERBE pron

1. znosić (tolerować się nawzajem):

sich acc vertragen

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen fam ]

2. znosić (neutralizować się):

sich acc aufheben

I . roznosić <‑si; perf roznieść> [roznoɕitɕ] VERBE trans

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; perf roznieść> [roznoɕitɕ] VERBE intr slmt imperf (rozpierać)

roznosiła ją duma

sie war von Stolz erfüllt

poroznosić [poroznoɕitɕ]

poroznosić perf od roznosić

Voir aussi : roznosić

I . roznosić <‑si; perf roznieść> [roznoɕitɕ] VERBE trans

1. roznosić (dostarczać):

2. roznosić (rozgłaszać):

II . roznosić <‑si; perf roznieść> [roznoɕitɕ] VERBE intr slmt imperf (rozpierać)

roznosiła ją duma

sie war von Stolz erfüllt

podkosić <‑si; imparf ‑oś> [potkoɕitɕ] VERBE trans perf

1. podkosić:

podkosić trawę

2. podkosić fam (zabrać):

stibitzen fam

podkosić długopis

einen Kugelschreiber stibitzen

poprosić [poproɕitɕ]

poprosić perf od prosić

Voir aussi : prosić

I . prosić¹ <‑si> [proɕitɕ] VERBE trans

1. prosić < perf po‑> (starać się skłonić):

prosić kogoś o coś

jdn um etw bitten

prosić, żeby ktoś coś zrobił

jdn bitten, etw zu tun

prosić o głos fig

ums Wort bitten

prosić kogoś o rękę fig

um jds Hand anhalten

prosić kogoś o rękę fig

jdm einen Heiratsantrag machen

prosić kogoś o rękę jego córki fig

jdn um die Hand seiner Tochter bitten

2. prosić < perf za‑> (zapraszać):

prosić kogoś na herbatę

jdn zum Tee[trinken] einladen

3. prosić (zwracać się do kogoś):

proszę Pana/Pani/Państwa

hören Sie bitte

proszę [bardzo] (odpowiedź na „dziękuję”)

proszę [bardzo] (odpowiedź na „dziękuję”)

proszę [bardzo] (podając coś, wyrażając zgodę)

bitte

proszę? (prośba o powtórzenie)

proszę? (czym mogę służyć?)

bitte?

[następny] proszę!

[der Nächste m ] bitte!

proszę usiąść

nehmen Sie bitte Platz

proszę za mną

folgen Sie mir bitte

no proszę! (podziw)

no proszę! (potwierdzenie)

na bitte!

II . prosić¹ <‑si> [proɕitɕ] VERBE pron (starać się skłonić)

dringend bitten

nie dam się dwa razy prosić

das lasse ich mir nicht zweimal sagen

bluzka aż się prosi o wypranie

die Bluse f muss dringend gewaschen werden

Voulez-vous ajouter des mots, des phrases ou des traductions ?

Proposez de créer une nouvelle entrée pour un mot.

Parcourir le dictionnaire

polonais

Page en Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski